สตาร์จ้องโทรศัพท์อยู่นานจนในที่สุด เมื่อมันขึ้นว่าเชื่อมต่อกับวายฟาย เธอจึงได้ยกมันขึ้นมาแล้วกดเข้าแอพ Line เธอจ้องมองชื่อของเฟิร์สอยู่นานก่อนจะคัดสินใจโทรหาเขา
“ฮัลโหล อยู่ไหน” ทันทีที่โทรติด เฟิร์สกดตอบรับทันทีเสียงของเขาที่เอ่ยถาม ชัดเจนในความร้อนรนกระวนกระวาย สตาร์รับรู้ได้เลยว่าที่บ้านคงกำลังวุ่นวายอยู่กับการหายตัวมาของเธอแน่ ยิ่งตอนที่เห็นแม่เป็นแบบนั้น ก็ไม่อยากจะปิดบังให้ใครต้องมาจมอยู่กับความสงสัยและเป็นห่วง
“กู...กลับมาบ้านแล้วอะ” สตาร์ตอบอย่างชัดเจน
“ทำไมไม่บอกสักคำรู้ไหมว่าเขาเป็นห่วงกันมาก ไม่มีใครเห็นมึงเลยน้องบอกว่ามาหามึงก็ไม่อยู่บ้าน ตาก็ออกไปหาคนมาช่วยกันตามหามึงเผื่อหลงไปในป่า” ความวุ่นวายทั้งหมดเกิดจากความไม่คิดให้รอบคอบของเธอเช่นเคย
“ขอโทษนะ แต่กูอยากมาเงียบ ๆ กลัวว่าถ้าเห็นมึงแล้วกูจะเปลี่ยนใจ”
“มึงคิดได้แค่นี้เองเหรอวะ เราคุยกันดีดีก็ได้ กูไม่รั้งอยู่แล้วถ้ามึงจ
