สามเดือนเคลื่อนผ่าน เรื่องราวมากมายค่อย ๆ จางหายไปกับกาลเวลา สตาร์เลือกเรียนต่อศิลปะศาสตร์ภาษาอังกฤษ เพราะหวังจะทำงานด้านการแปลและอยู่บ้านเพื่อดูแลแม่ กับโรมก็ถือว่าทั้งคู่ปรับตัวเข้าหากันได้มากขึ้นสตาร์เริ่มยอมรับคำว่าพ่อได้มากขึ้นแล้วกับเรื่องขับรถตอนนี้ก็จัดการสอบใบขับขี่เป็นที่เรียบร้อย แต่โรมก็ยังไม่ไว้ใจให้ขับไปไหนมาไหนอยู่ดี เขายังคงคอยมารับมาส่งเวลาที่ต้องพาสิรินไปหาหมอ ส่วนสิรินนั้นตอนนี้เริ่มเดินเองได้โดยไม่อาศัยไม่เท้าแล้ว หวานจึงไม่จำเป็นต้องมาคอยดูแลอีก
“หาที่เรียนได้แล้ว ทำไมยังดูเศร้า ๆ อยู่อีกล่ะ” สิรินเดินเข้าไปหาลูกสาวพร้อมกับจานผลไม้ คนถูกถามสะดุ้งตกใจเธอกำลังเหม่อคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ข่าวคราวของเฟิร์สที่เงียบสนิท เธอไม่มีโอกาสได้ไปเยี่ยมเขาเลยตั้งแต่เจอกันครั้งก่อน เพราะชีวิตก็มีเรื่องวุ่นวายหลายเรื่อง ไหนจะเรียนสอบ ดูแลแม่ เข้ามหาลัยยิ่งตอนนี้ไม่มีหวานคอยช่วยดูแม่แล้ว
