บทที่ 26

1982 คำ

[อ่า…เมื่อวานพี่บอกให้รอก่อนไงล่ะ ทำไมถึงไม่รอกันบ้าง] วอร์อปป้า ใช่! ปลายสายคือวอร์อปป้า และที่สำคัญเขากำลังใช้เสียงน้อยอกน้อยใจถามฉันซะด้วย! ไม่ได้แมร์ อย่าแตกตื่น ตอนนี้ยิ่งมีกระแสแอนตี้อยู่ อย่าเพิ่งแตกตื่น! “คะ คะ...คือว่าฉันมีธุระน่ะค่ะ ก็เลย…ตะ ตะ ต้องรีบกลับก่อน” จะให้บอกตรง ๆ ว่าถูกผู้ชายลากไปอยู่ที่ห้องนอนมันก็คงไม่ใช่ การตอบเลี่ยง ๆ เลยเป็นเรื่องที่ดีที่สุด [เมื่อวานพี่ลองคุยกับทอร์ช เห็นมันบอกว่าแมร์พักอยู่ที่บ้านพักเดียวกับมันเหรอคะ?] ปลายสายยิงคำถามทันทีที่ฉันพูดจบ ชนิดที่ว่าไม่เว้นช่วงให้ฉันหายใจหรือคลายความตื่นเต้นกันเลยทีเดียว “ค่ะ… คือว่า ทอร์ชบอกให้โทร.หาวอร์อปป้า ว่าแต่วอร์อปป้ามีอะไรจะคุยกับฉันเหรอคะ?” ฉันพูดด้วยท่าทีเหนียมอายพลางเหลือบหางตามองเพื่อนรักที่นั่งตั้งใจฟังฉันคุยโทรศัพท์อย่างสนอกสนใจ ก่อนจะเสริม “พอดี ฉันใช้เบอร์ของเพื่อนโทร.น่ะค่ะ…” [แล้วตอนนี้แมร์อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม