บทที่ 15

1780 คำ

“แมร์เพื่อนฉันได้บัตรของทีมงานมาค่ะ ก็เลยได้เข้ามาอยู่ด้านหลังสเตจ” กระถินตอบแทนด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยไม่ได้เปลี่ยนไปแม้ว่าวอร์อปป้าจะมายืนอยู่ตรงหน้าเราทั้งคู่ก็ตาม “อ๋อ สมกับเป็นหัวบ้านแฟนเบส แฟนไซต์จริง ๆ นะเราเนี่ย” วอร์อปป้าชมฉันปนน้ำเสียงติดตลก “ก็ดีแล้ว ตั้งแต่เมื่อคืนก่อน พี่ก็คิดอยู่ว่าจะทำยังไงถึงจะได้เจอแมร์อีก งั้นหลังจบงาน แมร์อยู่คุยกับพี่ก่อนแล้วค่อยกลับได้ไหม” คุณพระ!!! ติ่งอยากจะดิ้น! “เราก็ด้วยนะ เอ่อ…” “กระถินค่ะ…” กระถินตอบด้วยเสียงที่ไม่ต่างจากเดิมนัก “โอเค เอาเป็นว่าหลังงานจบเดี๋ยวรอพี่ที่นี่ก่อน ถือว่าจองตัวเราทั้งคู่ไว้แล้วนะ” วอร์อปป้าไม่ใช่แค่พูดแต่เขายังทำเสียงจุ๊บปากอยู่ข้างหูฉัน แม้จะมาแค่เสียงแต่อารมณ์ติ่งในตอนนี้มโนไปไกลหลายล้านกิโลฯ แล้วว่า อปป้าจุ๊บแก้มฉันฟอดใหญ่ ฮือออ จองทั้งชีวิตเลยก็ได้ค่ะ หนูสัญญาจะไม่ขัดขืน! “วอร์ สวัสดีจ้า!” และในตอนนั้นเองที่ฉัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม