“ความจริง ไม่ต้องออกไปทำงานก็ได้นี่คะ” ม่อมท้วง
“ยัยชญาพูดถูกแล้วละพี่ม่อม ถ้ามัวขลุกอยู่แต่บ้าน น่าสงสารยัยชญาแย่เลย” มาลัยช่วยแก้ตัวให้หลานสาว นางเองก็ยังไม่รู้รายละเอียดมากนัก คงต้องรอให้ปลอดคนก่อนค่อยซักถามชญานินทีหลัง
“คุณนาย”
“จะสายแล้วนะ ชญาไม่ต้องรีบไปเหรอลูก?” มาลัยหันไปถามหลานสาว
ชญานินยิ้มให้ “ชญาเริ่มงานหลังเที่ยงค่ะป้า” ข้อตกลงระหว่างเธอกับเตชิน มันอาจฟังดูพิลึก แต่เตชินกลับยอม
“มันยังไงกันละ?” มาลัยเองก็อดแปลกใจไม่ได้
“ชญาบอกคุณกลกัณฑ์ไปแล้วค่ะป้า ชญาสะดวกตอนนั้น หากเขาไม่ตกลงชญาก็ไม่ได้เดือนร้อนอะไร”
มาลัยขมวดคิ้ว “เขาต้องการอะไรกันแน่ ชญา?”
ชญานินไหวไหล่ “ไม่รู้สิคะ” แล้วก็เดินเลยไปที่หน้าเตาหลังเตรียมเมนูมื้อเช้าของทรงพลครบ ชญานินพยายามโฟกัสแค่สิ่งที่ตัวเองทำ เธอไม่อยากเอาความกังวลใจเก็บไว้ให้รกสมอง อะไรจะเกิด ก็คงไม่เลวร้ายไปกว่านี้ ผู้ชายคนนั้นอยากเหยียบย่ำศักดิ์
