“ไม่ต้องหรอกจ้านีน่า อย่าลำบากเลย”
“ไม่ลำบากหรอกค่ะ” เธอรีบเอาใจ
“อื้อ... ปกติพี่ก็ไม่ค่อยกินเช้า มีก็กิน ไม่มีก็ไม่กิน ค่อยไปหนักเอามื้อเที่ยง จริง ๆ กาแฟแก้วเดียวก็เอาอยู่” เขายกแก้วกาแฟเปล่าให้เธอดู
“ต่อไปก็คงต้องเปลี่ยนความคิดแล้วนะคะพี่องศา เพราะว่า พี่ทำงานหนัก แถมยังใช้สมองเยอะด้วย การกินมื้อเช้าแบบครบห้าหมู่ แล้วไปอดเอามื้อเย็นก็น่าจะดีค่ะ”
“พี่จะเก็บเอาไปพิจารณานะ”
ฉัตรธิดาตีความหมายเป็นอย่างอื่น เธอรู้สึกดีที่เหมือนตัวเองจะทำคะแนนได้เพิ่มขึ้น
“มีอะไรที่ขาดเหลือก็บอกนะ จดเอาไว้ จะได้โทร.ไปสั่งซื้อ และบางอย่างพี่จะเข้าไปซื้อในเมืองให้”
“ค่ะพี่” เธอเก็บแก้วกาแฟ แล้วตรงเข้าไปในครัว ซึ่งเป็นที่ทำงานของเธอ เป็นครัวสำหรับทำขนมของเธอด้วย
กาม่อนกับนารินเดินเข้ามาในร้าน
“สวัสดีค่ะพี่องศา”
“อือ หวัดดี เปิดร้านได้เลยนะ”
องศาบอกและเดินไปเรียกคนสวนที่อยู่ใกล้ ๆ ให้มาช่วยยกเก้าอี้ล
