ในห้องรับแขกที่บ้านของคุณชวกร
คุณพ่อถือไม้เรียวด้วยอาการสั่น ๆ สายตามองไปตามถนนอย่างจดจ่อ เมื่อไรชญานีจะกลับมาบ้านเสียที ท่านโทร. ไปหาคุณนาถแล้ว
โชคดีเหลือเกินที่แผลของฉัตรธิดายังเย็บได้ หมอจึงเย็บไปสามเข็ม และให้ยาฆ่าเชื้อมา แต่ก็กลัวว่าฉัตรธิดาจะเป็นแผลเป็น
‘ทำไมไม่รู้จักโต และไม่มีเหตุผล’ ทั้งบ่นและก็คิดเจ็บใจ
การที่อยู่เป็นโสดมานานกว่าเจ็ดปี ความเหงาและเดียวดายได้เกาะกินหัวใจของเขา เมื่อได้เจอกับคุณนาถที่สามารถคุยด้วยแล้วสบายใจ คุณชวกรจึงตัดสินใจแต่งงานใหม่อีกครั้ง นั่นกลับสร้างปมปัญหาให้กับลูกสาวคนเดียว
ชญานีห้ามพ่อไม่ให้แต่งงานไม่ได้ จึงแผลงฤทธิ์แกล้งทั้งคุณนาถและฉัตรธิดาอยู่เป็นประจำ ครั้งก่อน ๆ ยังไม่ได้มีเลือดตกยางออกเหมือนคราวนี้
ปลายเท้าเขย่งสูง ย่องเข้ามาจากทางหลังบ้าน สายตามองแผ่นหลังของพ่อ กลัวเหลือเกินว่าท่านจะหันมาเห็น แต่โชคไม่ได้เข้าข้าง
เคร้ง... เท้าของชญานีเตะเข้าไปกับสิ่งของบางอย่างที่มีคนทำหล่นเอาไว้ตรงนั้น คุณชวกรหันมาทางเสียงทันที ชญานีตั้งท่าจะวิ่ง แต่เสียงทรงอำนาจก็ดังขึ้น
“หยุดเดี๋ยวนี้ ยายยี่หวา” ชญานีถึงกับสะดุ้ง ขาสะดุดเกือบหน้าคะมำ ตั้งท่าได้ก็ยืนนิ่ง ไม่กล้าหันไปมองสบตากับพ่อ
“อย่านะ ถ้าแกวิ่ง พ่อจับได้จะฟาดให้หลังลาย” พ่อไม่ได้ขู่เฉย ๆ แต่พ่อพูดจริงทำจริงเสมอ
สาวน้อยตาแข็ง กำหมัดแน่น รู้ตัวเองว่าทำผิดอยู่เต็มประตู แต่ถ้าไม่มีหลักฐาน เธอจะไม่ยอมรับอย่างแน่นอน คุณพ่อก้าวขายาว ๆ เข้ามาหาลูกสาวอย่างรวดเร็ว
ท่านดักทาง เดินไปขวางอยู่ด้านหน้า ไม้เรียวในมือสั่นดิก ๆ
“เงยหน้าขึ้น” พ่อเสียงเข้ม
ชญานีจึงต้องทำตาม แล้วก็เผยรอยยิ้มอ่อน ๆ
“มีอะไรหรือจ๊ะพ่อ” ถามไป ทั้ง ๆ ที่พอจะเดาว่า เรื่องอะไร ฉัตรธิดากุมหน้าที่แหกเลือดอาบแบบนั้นเข้าบ้านมา มันก็ต้องเกิดเรื่องอย่างแน่นอน
“พ่อไม่คิดเลยว่า แกจะเป็นคนแบบนี้” น้ำเสียงตำหนิ คุณชวกรจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาของลูกสาว
“คนแบบไหนคะ ทำไมพ่อต้องดุด่าว่ายี่หวาทุกครั้ง คนอย่างยี่หวาไม่เคยทำดีในสายตาของพ่อหรือยังไงคะ” น้อยใจ ทำบีบน้ำตา ทุกครั้งที่พ่อดุ ชญานีก็จบตัวเองลงด้วยการร้องไห้เกือบทุกที
“ก็แกทำให้หนูนีน่าเธอบาดเจ็บ เลือดอาบไปทั้งหน้าแบบนั้น ดีนนะที่แกนะยิงไม่โดนลูกตาของหนูนีน่าเข้า ถ้าโดนเข้าไปละก็ มีหวังหนูนีน่าตาบอดไป แกจะว่ายังไง”
“แล้วตอนนี้ ตาบอดหรือยังคะ” ยอกย้อนถาม ทำเสียงแข็ง
“อ้อ แล้วอีกอย่างหนูไม่ได้เป็นคนทำ พ่ออย่ามากล่าวหาค่ะ ไม่มีหลักฐานสักหน่อย” เถียงคอเป็นเอ็น
“หรือ” ผู้เป็นพ่อหยิบมือถือของตัวเองออกมาจากกระเป๋า พร้อมเปิดไปที่คลิปวิดีโอที่ได้ดาวน์โหลดเอาไว้ ป้าเพ็ญเป็นคนส่งมาให้ท่านเอง
วิดีโอถูกเปิดและเล่นไป มันคือหลักฐานคาตา และชัดเจนเป็นที่สุด ทุกอย่างที่ชญานีทำ ปรากฏอยู่ในคลิปวิดีโอนั้น สาวน้อยถึงกับหน้าซีดเผือด
‘ใครวะที่เป็นคนถ่ายได้ แล้วเจ้ากี้เจ้าการส่งมาให้กับพ่อ สาระแนนัก’ นึกเคืองไปถึงคนที่หวังดี
“แกยังจะมีหน้ามาปฏิเสธอีกไหม หลักฐานชัดเจนถึงเพียงนี้” นัยน์ตาของพ่อเต็มไปด้วยความเสียใจ ท่านเองก็ไม่คิดว่าชญานีจะทำตัวร้าย ๆ หนักข้อขึ้นทุกวัน ยิ่งโตยิ่งแก่นกะโหลก และเหมือนจะคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องมากขึ้นไปอีก
“ว่ายังไง หลักฐานมัดแน่น แกยังแถอีกหรือ รับสารภาพมาเดี๋ยวนี้ รับเสียดี ๆ” คุณพ่อตวาดลั่นอีกครั้ง
ชญานีได้แต่กำหมัดในมือแน่น หาข้อแก้ตัวไม่ได้เช่นกัน หลักฐานมันแน่นหนามากเสียด้วย
“เอามือกอดอก แล้วหันหลังมาหาพ่อ” ไม้เรียวในมือถูกง้างขึ้น คุณพ่อโกรธจนตัวสั่น ชญานีรู้ชะตากรรมตัวเองดี เธอจะต้องถูกลงโทษอย่างแน่นอน เสียววาบ ต้องเจ็บตัวอีกแล้วหรือ
“ยังจะชักช้าอีก วันนี้แหละ ถ้าตีแล้วเลือดไม่ออก อย่ามาเรียกพ่อว่าพ่อ” ปากสั่น เสียงสั่น โกรธที่ชญานีไม่ได้ดั่งใจ และสร้างปัญหาให้เขาตลอดมา
เผียะ เผียะ เผียะ เผียะ... ไม้เรียวในมือฟาดไปที่ก้นของเด็กสาวเต็มแรง หลายที แบบนับได้ โดนไปเจ็ดครั้ง น้ำตาของชญานีไหลนองเต็มหน้า หันมามองพ่อแบบเจ็บร้าวในหัวใจ
“นี่เป็นการลงโทษสั่งสอน ที่แกกล้าไปทำร้ายคนอื่น ซึ่งเป็นอันตรายมาก ๆ แกคงไม่รู้ถึงหัวใจของพ่อน่ะ มันเจ็บมาก ที่คนเป็นพ่ออย่างฉัน จะสั่งสอนแกให้เป็นคนดีไม่ได้ กลับเข้าห้องนอนของแกไปเลย และเจ็ดวันนับจากวันนี้ แกอย่าโผล่หน้าออกมาให้เห็น และฉันไม่อนุญาตให้แกออกมาจากห้อง ต้องขังเดี่ยวแล้ว ดูสิ ดู ไป... ไป ไป๊...”
ท้ายเสียงค่อนข้างดัง จนชญานีตัวสั่น ทั้งโกรธและกลัวพ่อ เธอวิ่งปรู๊ดหายเข้าห้องนอนของตัวเองไป พร้อมกับปิดประตูห้องตามหลังเสียงดังปัง
คุณชวกรได้แต่มองตามหลังลูกไปด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ เขาจะทำอย่างไรให้ชญานีโตเป็นผู้ใหญ่เสียที และรู้ว่าสิ่งไหนควรทำ สิ่งไหนไม่ควรทำ
เขาผิดหรือ ที่แต่งงานใหม่ คุณชวกรได้แต่ส่ายหัว
ความที่เกิดมาเป็นผู้ชาย ยังคงหนุ่มแน่นอยู่ ยังมีความต้องการทางเพศ และอีกอย่าง เขาไม่อยากจะออกไปหาเศษหาเลยข้างนอกบ้านไปเรื่อย ๆ มันเป็นการสนับสนุนอาชีพขายตัวของผู้หญิง มันเสียศักดิ์ศรี และกัดกินความเป็นคนของพวกเธอเหล่านั้น มันน่าสมเพช ท้ายสุด เขาคิดตรึกตรองดูแล้วว่า คุณนาถเป็นคนดี ทั้งสองรักกัน และอยากดูแลซึ่งกันและกัน จึงได้ขอเธอแต่งงาน มาเป็นคู่ชีวิตกัน
คุณชวกรมองดูลูกสาวด้วยความหนักใจ
ในห้องนอนของชญานี
“ฮือ... คอยดูนะ หนูจะทำให้ยิ่งกว่านี้อีก หนูจะทำให้ยายนีน่า กับอีคุณนาถไม่มีความสุข” ร้องไห้หนักมาก ชญานีเอาแต่คร่ำครวญว่าพ่อไม่รักเธอแล้ว เธอยังไม่มองเห็นความผิดของตัวเองที่ได้ก่อเอาไว้เลย เด็กหนอเด็ก ทำอะไรลงไปช่างไม่มีเหตุผล และคิดแต่เข้าข้างตัวเอง
คุณนาถและนีน่ากลับมาที่บ้าน นางตกใจมากที่ได้เห็นคลิปที่ชญานีทำกับลูกสาวของตัวเอง
“คุณกรลงโทษเธอไปแล้วหรือคะ” สีหน้าหนักอกหนักใจมากจริง
“ผมฟาดไปเจ็ดที เอาให้เจ็บ จะได้หลาบจำ แล้วแกจะได้ไม่ทำแบบนี้อีก ยายยี่หวาหนักข้อขึ้นทุกวัน” ถอนหายใจเสียงดัง เขามองหน้าภรรยาอย่างเจ็บปวด ยกมือขึ้นมาคลึงที่ขมับ
“คุณนาถ ผมขอโทษคุณด้วยนะนาถ และไม่รู้จะขอโทษหนูนีน่ายังไงเลย ผมอายที่ลูกสาวของผมเป็นแบบนี้ โชคดีนะที่หนูนีน่าเจ็บแค่นั้น ไม่ได้ถึงกับตาบอดไป เฮ้อ...”
“ไม่เป็นไรค่ะ วันนี้เราต้องหาทางแก้ปัญหา แต่ถ้าแก้ไขอะไรให้ดีกว่าเดิมไม่ได้ นาถอาจจะขอพานีน่ากลับไปอยู่ที่บ้านโน้น” คุณนาถจับมือสามีแล้วบีบ นางหมายถึงบ้านของตัวเอง
“คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก” ทิ้งให้ผู้เป็นสามีได้คิด
คุณชวกรรีบกอดภรรยา
“ผมไม่ยอมให้คุณไปหรอกนะนาถ ผมรักคุณ ผมอยากมีคุณอยู่ข้าง ๆ ยังไงเรื่องยี่หวา ผมจะจัดการให้ได้ ผมจะจัดการอย่างเด็ดขาด นิสัยไม่น่ารักเอาเสียเลย คุณนาถขอให้คุณอดทนนะ ผมสัญญาว่า ทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น”
“ค่ะ” น้ำตาเอ่อ ก่อนจะยกมือมาปาดน้ำตาเพราะสงสารลูกสาวของตัวเอง
รักเขาก็รัก แต่ก็สงสารลูกสาวของตัวเองด้วย