ตอนที่ 9 ทาสรับใช้
3313 คำ
ตอนที่ 9 ทาสรับใช้
ไอ้แบร์มันจะฆ่าผม
นี่คือคำแรกที่ผมนึกขึ้นได้เมื่อรู้สึกตัวตื่น หลังจากที่นอนซมหมดแรงตื่นขึ้นมาอีกทีก็ห้าโมงของอีกวัน ผมกะพริบตาถี่ ๆ แล้วมองไปบนเก้าอี้หน้าคอมฯ แบร์มันนั่งอยู่ตามที่ผมคิดผมจึงต้องทักทายมันสักหน่อย
“ไอ้ฆาตกร” นี่คือคำที่บ่งบอกความเป็นไอ้แบร์ดีที่สุด
มันคือฆาตกรครับ ที่มันทำเมื่อคืนไม่ใช่การเอา แต่เป็นการตั้งใจฆ่าผมให้ตายด้วยไอ้จ้อนอันใหญ่เกือบเท่าแขนของตนเอง แต่โชคดีที่ผมรอดมาได้แต่ก็เจ็บสาหัส ลุกจากเตียงไม่ขึ้น แถมยังมีความรู้สึกโหวง ๆ ในช่องทางด้านหลังอีก
“ตื่นแล้วเหรอ” ไอ้ฆาตกรมันรีบลุกมาหาผมเมื่อเห็นว่าผมตื่นแล้ว มือหนายกขึ้นอังหน้าผากผมทันทีที่มาถึง
“ไม่มีไข้ ลุกไหวรึเปล่า”
“มึงมันฆาตกร” ผมพยายามฝืนตัวลุกขึ้นนั่งโดยมีไอ้แบร์ช่วยพยุง ซึ่งก็ลุกไหวแหละ จะมีมึนหัวบ้างเพราะนอนเยอะ กับปวดเอวนิดหน่อยเพราะโดนไอ้แบร์ตอกเข้ามาเยอะเกิน อ่อ แล้วก็แอบรู้สึกแสบ ๆ ระบม ๆ ตรงช่องทางด้านหลังด้วย
“กูเหรอ”
“ใช่ เมื่อคืนมึงจะฆ่ากูด้วยจู๋ของมึง”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ” คำพูดโวยวายของผมทำไอ้แบร์ขำลั่น มันขำทำไม ผมจริงจังนะ ผมจะตายด้วยจู๋ของมันจริง ๆ นะเนี่ย
“กูก็เกือบตายเพราะโดนรูมึงสูบวิญญาณเข้าไป”
“ไอ้...” ผมไม่รู้จะด่าอะไรต่อ พลังผมยิ่งน้อย ๆ อยู่ผมเลยกลืนคำพูดลงคอเตรียมยกเท้าขึ้นถีบหน้าอกไอ้แบร์แทน แต่ด้วยความที่ผมแรงน้อย และยังเจ็บอยู่เลยถีบได้ไม่แรง กลายเป็นว่าเหมือนวางเท้าบนอกไอ้แบร์เฉย ๆ ซึ่งนอกจากไอ้แบร์มันจะไม่สะทกสะท้านมันยังจับเท้าผมไว้แล้วก้มหน้าลงจูบที่ปลีน่องผมจนผมต้องชักขากลับ
“เป็นรับที่เท่สุด ๆ เลยนะ ครั้งแรกโดนจัดเต็มขนาดนี้ ตื่นมาแล้วยังซ่าต่อไหว”
“รับเท่ ๆ พ่อง กูยังรุกอยู่เถอะ” ผมกอดอกเถียงอย่างไม่ยอมแพ้ แม้จะยอมรับในใจว่าการโดนเอามันโคตรจะรู้สึกฟิน แต่ผมจะบอกให้ไอ้แบร์รู้ไม่ได้เด็ดขาด เพราะผมยังมีเป้าหมายที่จะเอาไอ้แบร์คืนอยู่
“โอเค รุกก็รุก” แบร์มันยอมเรียกผมว่ารุก แต่ผมดูออกว่าหน้าของมันไม่ได้คิดแบบนั้นจริง ๆ ต้องเป็นเพราะไอ้เหตุการณ์เมื่อคืนแน่ ๆ
“ไอ้แบร์ มึงมันเหี้ย”
“หืม”
“มึงนิสัยไม่ดี มึงเอาเปรียบกู”
พอรู้สึกว่าตัวเองจะแพ้ ผมก็โวยวายออกมาตามสัญชาตญาณ แบร์เองมันก็คงรู้จักผมดีมันถึงไม่ตอบโต้ แถมมันยังมากอดผมไว้ แต่ด้วยสถานการณ์ตอนนี้ การยิ่งโดนมันกอดยิ่งทำให้ผมรู้สึกเสียฟอร์ม ผมเลยกลบเกลื่อนด้วยการใช้มือน้อย ๆ ทุบหน้าอกของมันให้มันปล่อย
“มึงจะฆ่ากู”
“...”
“กูโกรธมึง”
ผมโวยวายไปเรื่อย แบร์มันก็ยังกอดผมไว้แบบนั้นแล้วยอมให้ผมทุบอกรัว ๆ จนผมเริ่มเหนื่อยเอง ผมจึงยอมหยุดแล้วนั่งหอบหายใจเหนื่อย ๆ ไอ้คนที่ยอมนั่งให้ผมทุบมันเลยกอดผมแน่นขึ้นแล้วเลื่อนมือขึ้นมาลูบหัวผม
“ขอโทษที่เมื่อคืนทำแรง รอบหน้าสัญญาจะทำแบบเบา ๆ”
“ไม่มีรอบหน้า!”
“โอเค ไม่มีก็ไม่มี ไหนดูหน่อย แผลโอเครึยัง”
“เฮ้ย ดูอะไรวะ อื้อ ไอ้แบร์”
แบร์มันอุ้มผมขึ้นมาบนตัก มันจับท่าให้ผมนั่งคร่อมบนตักแล้วกอดคอมันไว้ ส่วนมือใหญ่ ๆ ของมันก็ประคองก้นผม แล้วดึงกางเกงผมลง การกระทำของมันทำผมตกใจรีบทุบหลังมันรัว ๆ แต่แบร์ก็ไม่มีทีท่าว่าจะปล่อย
“อย่าเอามือมึงมาใกล้รูกูนะไอ้หมียักษ์” ผมจะเรียกไอ้แบร์ว่าไอ้หมียักษ์ถาวร เพราะเหตุการณ์เมื่อคืนได้พิสูจน์แล้วว่า ไอ้แบร์มันคือยักษ์จริง ๆ
“อยู่นิ่ง ๆ แป๊บหนึ่งก่อน หลังจากนี้จะตบจะตีอะไรก็ค่อยว่ากัน”
“อื้อ แบร์” แบร์มันจับแก้มก้นของผมแหวกออกเพื่อจะดูช่องทางด้านหลังของผม ผมไม่รู้ว่าสภาพมันเป็นยังไงเหมือนกัน ไม่รู้จะใช้งานได้อีกไหม
“อ๊ะ อย่าจับ” แบร์มันไม่ทำแค่ดู แต่มันยังลูบนิ้วผ่านปากทางทำเอาผมขนลุกซู่ ร่างกายร้อนวูบวาบเพราะความเสียว จะมาไวสัมผัสอะไรตอนนี้วะเนี่ย
“อย่าเพิ่งเ****นนะ กูไม่อยากทำตอนมึงยังเจ็บอยู่”
“กูไม่ให้มึงทำแน่ ๆ ...อ๊ะ อื้อ อย่าลูบเยอะ” แบร์สำรวจช่องทางด้านหลังผมอยู่สักพัก พอต่อต้านไม่ได้ผมเลยเลือกที่จะกอดคอแล้วซุกหน้าลงบนไหล่ของมันเพื่อซ่อนความอาย
“แดง ๆ บวมนิดหน่อย แต่ไม่ฉีก ไม่เป็นเลือด ไม่เป็นแผล ไม่ป่วยด้วย ตรงนี้ของมึงยืดหยุ่นได้ดีสุด ๆ เลยว่ะ ครั้งแรกยังขนาดนี้ เผลอ ๆ ถ้าชินแล้วคงเล่นอะไรได้เยอะเลย”
“อย่ามาวิจารณ์รูกูได้ไหม”
“มึงยังวิจารณ์ว่าของกูใหญ่จะเท่าแขน”
“กูไม่ได้พูดให้มึงอาย แต่มึงพูดแต่เรื่องน่าอาย”
“งั้นก็อย่าอายดิ กูชื่นชมนะ กูตัวตั้งใหญ่ แต่โดนแค่นิ้วยังร้องลั่นเลย แต่มึงตัวเล็กนิดเดียวโดนอะไรที่ใหญ่ขนาดนี้ยังไหว แถมไหวถึงเช้าอีก พรสวรรค์ชัด ๆ”
“หุบปาก”
“รับแท้ ๆ บางคนตอนทำครั้งแรก...อื้อ”
ผมทนความพูดมากของไอ้แบร์ไม่ไหวเลยปิดปากมันด้วยปากของผมเอง ในตอนแรกแบร์มันก็ชะงักเหมือนตกใจ แต่พอเห็นว่าผมจูบ คนคลั่งปากผมแบบมันก็รีบจูบตอบทันที
“อื้อ”
เราจูบกันอยู่เนิ่นนานกว่าแบร์มันจะยอมให้ผมเป็นอิสระ นี่ขนาดยอมปล่อยแล้วมันก็ยังมองปากผมอ้อยอิ่ง มองเหมือนไม่อยากปล่อยแล้วทำท่าจะพุ่งเข้ามาจูบผมอีกแต่ผมดันตัวมันไว้ก่อน
“ถ้ายังพูดมากเกี่ยวกับก้นกูอีก กูจะไม่ให้จูบ”
“ไม่พูดแล้ว งั้นจูบอีกทีนะ”
“ไม่...อื้อ”
แล้วผมก็ไม่ทันไอ้คนเจ้าเล่ห์ ผมโดนแบร์มันปล้ำจูบรับเย็นวันนั้นอยู่เกือบยี่สิบนาที มันถึงได้ยอมปล่อยแล้วอุ้มผมเข้าห้องน้ำ ตอนแรกผมก็จะโวยวายแต่คิดได้ว่าโวยวายไปก็เท่านั้น แบร์มันไม่ปล่อยผมหรอก เปลืองพลังงานเปล่า ๆ เอาเถอะ มันจะทำอะไรก็ให้มันทำ แค่อย่าเอาผมอีกรอบก็พอ
แบร์อุ้มผมไปวางบนชักโครก มันยกขาผมขึ้นพาดบ่า จับขาข้างหนึ่งแยกออก นิ้วเรียวแตะลงบนช่องทางด้านหลังของผมอีกครั้ง คราวนี้มันทั้งแตะ ทั้งลูบสะกิดจนผมเสียวไปทั้งร่าง
“กูเอาน้ำออกให้แล้วตอนมึงหลับ ขอโทษที่ปล่อยในนะ แต่อดไม่ไหวจริง ๆ ตอนนั้นมึงทำหน้าเหมือนอยากได้มาก ๆ เลย”
“กูเปล่าสักหน่อย ไอ้บ้า อ๊ะ”
พออธิบายเกี่ยวกับตรงนั้นของผมเสร็จ แบร์มันก็อุ้มผมไปที่ใต้ฝักบัว มันจัดท่าให้ผมหันหน้าเข้ากับตัวมัน ท่อนแขนแกร่งกอดประคองเอวผมไว้ จนกลายเป็นว่าผมแทบไม่ต้องใช้แรงทรงตัวแล้ว เพราะแบร์มันรับไว้หมดแล้ว
“กูอาบน้ำให้ โทษฐานทำมึงพลังหมด”
“อื้อ” ผมตอบรับเสียงยานคางแล้วกอดคอ ทิ้งน้ำหนักลงกับตัวของไอ้แบร์ ไม่สนใจว่ามันจะอาบน้ำให้ลำบากแค่ไหน ไหน ๆ มันก็เล่นผมซะคุ้มแล้ว ผมก็จะใช้งานมันบ้างเหมือนกัน
แบร์บรรจงถอดเสื้อกล้ามซึ่งเป็นสิ่งสุดท้ายที่เหลืออยู่นตัวผมออก แล้วจะถอดเสื้อผ้าตัวเองบ้าง แต่ผมก็กอดมันแน่นจนมันถอดเสื้อผ้าไม่ได้ มันเลยจำใจต้องอาบน้ำให้ผมแล้วปล่อยให้เสื้อผ้าตัวเองเปียกไปแบบนั้น
แบร์มันเปิดน้ำที่ฝักบัวแล้วเริ่มลูบไล้มือไปตามร่างกายผมทุกซอกทุกมุม จากที่ตั้งใจจะใช้งานมัน พอมาโดนลูบแบบนี้มันก็สยิวแปลก ๆ ยิ่งเพิ่งผ่านการเย็บกันมาแบบดุเดือด ร่างกายผมมันเลยตื่นตัวกับสัมผัสจากมือของไอ้แบร์เป็นพิเศษ
“มึงลูบดี ๆ มันเ****น”
“มึงนี่นะ” ไอ้หมีมันยีหัวผมเหมือนเอ็นดู แล้วอาบน้ำให้ผมต่อแบบที่พยายามจะไม่ลูบไล้ร่างกายของผมมาก แต่สุดท้ายมันก็หนีไม่พ้นอยู่ดี เพราะถ้าไม่ได้ลูบก็อาบไม่สะอาด
“อื้อ”
“อย่าครางเยอะ”
“อ๊ะ แบร์” ผมไม่สนใจเสียงเตือนของไอ้แบร์ มันลูบผ่านตรงไหนแล้วรู้สึกเสียวผมก็ครางออกมาตามอารมณ์ พร้อมกับร่างกายที่บิดเร่าไปมาเหมือนอยากให้มือใหญ่ ๆ ของไอ้หมียักษ์มันสัมผัสอีก ตลอดเวลาที่ผมบิดเร่าร่างกายจนร่างกายเสียดสีกับร่างกายของมัน ผมได้ยินเสียงไอ้แบร์มันครางในลำคอเหมือนกำลังข่มใจ แล้วรีบอาบน้ำให้ผมจนเสร็จ
ถึงแม้จะอาบน้ำเสร็จแล้วผมก็ยังใช้งานไอ้แบร์ต่อด้วยการนั่งเฉย ๆ ให้มันเป็นคนใส่เสื้อผ้าและเช็ดผมให้ ไอ้แบร์มันก็เป็นพวกชอบดูแลอยู่แล้วเลยไม่ได้บ่นอะไร
“เจ็บจนไม่มีแรงเลยเหรอวะ” ไอ้คนที่นั่งอยู่ตรงหน้าและกำลังเช็ดผมให้ผมถามขึ้น ตอนแรกมันก็ดูไม่เครียด แต่พอเห็นว่าเข้าห้องน้ำผมก็ยอมให้มันอาบน้ำให้ง่าย ๆ ออกมายังนั่งเฉยไม่ยอมทำอะไรเลยมันเลยเครียดขึ้นมา คงกลัวว่าผมจะเจ็บมากจนทำไม่ไหว
ทีงี้มึงมาห่วง ทีเมื่อคืนมึงใส่ไม่ยั้งเลยนะไอ้หมี
“เปล่า ไม่ได้เจ็บเท่าไรแล้ว แค่รู้สึกโหวง ๆ แต่กูอยากใช้มึง กูหมั่นไส้ กูจะใช้มึงให้สาสมกับที่มึงใช้ร่างกายกู”
“เฮ้อ โอเคนึกว่ายังเจ็บอยู่ ใช้เลย จะใช้อะไรกูก็ใช้เลย กูยอมเป็นทาสมึงทั้งวันเลยอะ”
“ได้ไอ้ทาส มึงไปสั่งของอร่อย ๆ มาให้กูกินที่ห้องเลย กูขี้เกียจเดินลงล่างแล้ว”
“โอเคครับ เดี๋ยวเช็ดผมเสร็จจะหามาให้”
“ดี”
ผมกอดอกเชิด ๆ เมื่อคืนไม่ได้เอาคืนก็ช่างเถอะ อย่างน้อยได้ใช้งานมันคืนก็ยังดีวะ
----------------------------------------------------------
แบร์นั่งเช็ดผมให้ผมจนเสร็จมันก็จัดการสั่งอาหารให้ผม แถมยังบอกว่าจะเป็นคนเลี้ยงเอง ระหว่างที่รออาหารมาส่ง ผมก็นอนคว่ำเล่นโทรศัพท์รอ แต่จู่ ๆ กางเกงของผมก็ถูกดึงออก พร้อมกับเอวที่โดนยกขึ้นโดยมือใหญ่ ๆ ของไอ้ทาสของผม
“ทำอะไรวะ อย่าแกล้งกูนะแบร์”
“กูจะทายาให้”
“ยาอะไร เฮ้ย”
แบร์มันเอาหมอนมารองช่องทางของผมแล้วนั่งทับลงมาที่ต้นขาผม มือหนาแหวกแก้มก้นของผมออกแต่ลูบที่ปากทางของผมอีกแล้ว
“อ๊ะ บอกว่าอย่าลูบ”
“โทษที เห็นมันน่ารักดีเลยเผลอไปหน่อย เดี๋ยวกูจะทายาให้ อยู่นิ่ง ๆ นะ ดิ้นมากเดี๋ยวเจ็บ”
“ยาอะไร ไม่ต้อง เดี๋ยวกูทำเอง ออกไปเลยมันหนัก กูจะทา...อ๊ะ แบร์”
แบร์มันไม่สนใจเสียงร้องโวยวายของผม นิ้วใหญ่ ๆ ของมันปาดเจลเย็นๆ ลงบนปากทางของผม ความเย็นของมันทำให้ผมขนลุกซู่ไปทั้งร่าง
“อ๊ะ อ๊า อย่า” นิ้วของแบร์ไม่ได้หยุดแค่ข้างนอก หลังจากที่มันไล่ทารอบ ๆ จนครบ มันก็ส่งนิ้วเข้าไปด้านใน แต่ผมรู้สึกว่านิ้วที่ส่งเข้าไปมันไม่ได้มียาอยู่เลย
แล้วมันจะเอานิ้วเข้าไปทำไมเนี่ย
“อื้อ ทำอะไร อ๊ะ ไม่เห็นมียาเลย”
“แค่อยากทักทาย”
“ทักทายพ่อง”
“ตั้งแต่โดนเอาแล้วปากมึงนี่ร้ายขึ้นนะ”
“ตั้งแต่ได้เอากูมึงก็พูดมากขึ้นเหมือนกันแหละ”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ” แบร์มันไม่เถียง แถมยังยิ้มเหมือนยอมรับความผิด ก่อนจะยอมถอนนิ้วออกไปแล้วใส่กางเกงให้ผม แต่ก็ยังไม่วายฟาดก้นผมไปทีหนึ่งก่อนจะนอนลงข้าง ๆ ผม
ฟอด
“นี่ เป็นอะไรของมึงเนี่ย เดี๋ยวกอดเดี๋ยวหอม เย็ดกันแล้วอินคิดว่ากูเป็นเมียมึงเลยรึไง...อื้อ ไอ้แอร์” พอโดนโวยวายมันก็บีบปากแล้วจูบปากผมให้ผมเลิกพูดมาก ทั้ง ๆ ที่ความจริงคนที่พูดมากและวุ่นวายตอนนี้มีแต่มันนั่นแหละ
“เมื่อคืนชอบปะ”
“ไอ้” ผมรีบปฏิเสธ แต่ก็ปฏิเสธออกไปไม่ได้เพราะโดนมือหนา ๆ ปิดปากอยู่
“ให้คิดใหม่ ไม่ชอบจริงเหรอวะ แต่สีหน้ากับน้ำเสียงมึงไม่ได้บอกแบบนั้นนะ” แบร์มันรวบตัวผมขึ้นมานอนซบบนอกแกร่งของตัวเอง ผมก็กะจะดิ้นออกอยู่หรอก แต่ตัวใหญ่ ๆ ของไอ้แบร์มันก็นอนทับแล้วสบายดี เลยยอมอยู่แบบนั้นต่อ
“งั้น ๆ”
“เอาความจริงดิ”
“ก็ไม่แย่”
“หึ โคตรปากแข็ง” ผมไม่ตอบโต้แล้วก้มลงงับ ๆ กล้ามอกของไอ้แบร์แทน ก็รู้อยู่แล้วยังจะมาถามมากอีก แค่ผมเผลอครางลั่นเมื่อคืนก็เสียฟอร์มจะแย่แล้ว
ผมนอนซบไอ้แบร์ไปเงียบ ๆ จนเริ่มเคลิ้ม แต่ก็พยายามฝืนไม่ให้หลับเพราะนอนมาเยอะแล้ว จึงต้องหากิจกรรมทำแก้เบื่อ ซึ่งกิจกรรมของผมก็คือการเขี่ยยอดอกไอ้แบร์เล่น มันไม่ได้ว่าอะไร แถมหัวนมมันยังเริ่มแข็งสู้นิ้วผมอีก
“เมื่อคืนกูดีใจนะที่มึงโอเค กูกังวลมาก ๆ ว่ามึงจะโอเครึเปล่า เพราะมึงไม่เคยรับเลย กูเลยไม่รู้ว่ามึงจะเป็นเหมือนกูไหม ที่เจ็บจนทำต่อไม่ไหว” แบร์ระบายสิ่งที่อยู่ในใจออกมา หน้ามันดูโล่งใจมาก ๆ ที่เมื่อคืนผมสามารถรับได้ มันต้องขนาดนั้นเลยเหรอวะ
“ถ้าเกิดกูรับไม่ได้มึงจะหยุดปะ”
“ต้องหยุดดิ ถึงกูจะอยากทำแต่ก็ไม่ได้เหี้ยขนาดว่าจะฝืนทำทั้ง ๆ ที่มึงทำไม่ไหว”
“เหมือนมึงด่ากูเหี้ยที่กูอยากเอามึงทั้ง ๆ ที่มึงบอกว่าเคยรับแล้วแต่รับไม่ได้อะ”
“เปล่า กูไม่ได้คิดอย่างนั้นสักหน่อย”
“ดีมาก ก็ถ้าทำแล้วมึงบอกว่าไม่ไหวกูก็จะหยุด แต่คือกูยังไม่ได้ลองไง งั้นมาให้ลองหน่อยดิแบร์”
“ก้นยังไม่หายเจ็บก็ซ่าเลยนะมึง” แบร์มันดีดหน้าผากผมแล้วกอดผมไว้ให้ผมเลิกพูดมาก ผมเลยยอมเขี่ยหน้าอกมันเล่นไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งอาหารมาส่ง
วันนี้ผมได้กินอาหารดี ๆ อีกแล้ว ดูท่าไอ้แบร์มันจะขุนผมหนักจริง ๆ ซึ่งก็ถือว่าดี ผมจะได้กินให้เยอะ ๆ สมกับที่เสียพลังงานไป ระหว่างที่กินผมก็ไถทวิตเตอร์ไปด้วย มีคนทักมาถามเกี่ยวกับเวลาลงคลิปใหม่ เพราะเมื่อวานผมดันทวีตไปว่าจะมีคลิปเอากันระหว่างไอ้แบร์กับผม ผมจึงต้องถามไอ้คนตัดคลิปใหม่ ว่าสรุปคลิปจะพร้อมวันไหน
“มึงตัดคลิปเสร็จวันไหน”
“คลิปจูบสองคลิป กับคลิปหกเก้าตัดเสร็จหมดแล้ว”
“แล้วคลิปเอากันล่ะ”
“คลิปเอากัน?” แบร์ทำหน้างง สงสัยมันจะแกล้งให้ผมพูดใหม่ มันคงจะอยากให้ผมอาย
“คลิปที่มึงเอากูเมื่อคืนไง”
“อ่อ เราอัดคลิปด้วยเหรอ”
สิ้นสุดประโยคนั้นของไอ้แบร์ผมก็ชะงักไป ก่อนสมองจะประมวลผลได้ว่าเหตุการณ์เมื่อวานมันเริ่มที่ไอ้แบร์อุ้มผมไปนั่งที่โต๊ะแล้วดูคลิปโป๊ด้วยกัน จากนั้นมันก็มีอารมณ์แล้วเราก็เลยเถิด ทำให้ระหว่างเราสองคนยังไม่ได้มีการตั้งตัวหรือเตรียมตัวเลยด้วยซ้ำ
แม้แต่ตั้งกล้องก็ไม่ได้ตั้ง
“เชี่ย เราลืมตั้งกล้อง”
“อ่าฮะ”
“มึงอย่าทำเหมือนมันไม่มีอะไรดิแบร์ เราลืมตั้งกล้องเลยนะ”
“อื้ม”
“แบร์!”
“ก็แค่ถ่ายใหม่”
ผมช็อกหนักกว่าเดิม นี่สรุปว่าที่ผมโดนมันเอาจนถึงเช้า เอาจนเจ็บคอ เอาจนแสบก้นคือไม่ได้งานเลยน่ะเหรอ เชี่ย นี่มันบ้าอะไรวะเนี่ย
“เอาน่า ไม่ถ่ายไว้ก็ดีแล้ว ถ่ายไว้มันก็ใช้ไม่ได้หรอก มึงจะกล้าลงตอนกูจับมึงแหกขาใส่กระจกแล้วให้น้ำกูค่อย ๆ ไหลออกจากตัวมึงเหรอ มึงไม่อายจริงดิ”
“ไอ้แบร์ ไอ้เหี้ย มึงตั้งใจแน่ ๆ กูไม่ยอมแล้วนะ” ผมโวยวายลั่น กำลังจะลุกขึ้นชี้หน้าด่ามัน แต่แบร์ก็ฉุดแขนผมให้นั่งลงกินข้าวต่อ
“ใจเย็น กินข้าวก่อนค่อยคิดเรื่องคลิปก็ได้”
“มึงรับให้กูเลยแบร์ มันเป็นความผิดมึงที่ตั้งหน้าตั้งตาเอาจนลืมเรื่องคลิป”
“มึงก็ตั้งหน้าตั้งตาตอดค*ยกูจนลืมเรื่องคลิปเหมือนกันแหละ”
“แบร์!” ผมพุ่งตัวเข้าใส่หมายจะฟาดไอ้แบร์อีกครั้ง แต่ไอ้หมียักษ์มันไวกว่า มันใช้ท่อนแขนตวัดเอวผมแล้วอุ้มผมมานั่งบนตักแล้วล็อกตัวผมไว้ มืออีกข้างเอื้อมไปหยิบจานของผมมาวางข้างหน้ากะจะให้ผมนั่งกินบนตักมันแทน
“เอาน่าเรื่องมันผ่านมาแล้ว เดี๋ยวหาอะไรแข่งกันใหม่ ดีซะอีก รอบนี้ถ้ามึงชนะมึงก็ได้เอา มึงก็จะได้ไม่ต้องมีคลิปที่โดนเอาให้เสียชื่อรุกเท่ ๆ ของมึงไง ไม่ดีเหรอ”
“กูไม่แข่งหกเก้ากับมึงแล้ว”
“โอเคไม่หกเก้าก็ไม่หกเก้า แต่ตอนนี้กินก่อนนะ”
แบร์มันพยายามหลอกล่อผมเหมือนคุณพ่อที่กำลังหลอกล่อเด็กอนุบาลมากินข้าว แม้ผมจะยังขัดใจอยู่แต่ก็ต้องยอมกินข้าวให้เสร็จตามที่มันบอก แต่ที่แน่ ๆ คราวนี้ผมจะไม่ยอมอีกแน่ ผมจะตั้งกล้องรอไว้ไม่ให้ลืม แล้วผมก็จะต้องชนะและได้เป็นคนเอาไอ้แบร์คืนด้วย!
----------------------------------------------------------------
แม่ๆ มาช่วยกันภาวนาให้รอบหน้าน้องได้เสียบหน่อยค่ะ น้องอยากเสียบบ้าง ฮึบ
- ผู้เขียน
