เด็กหญิงมองตามร่างผู้เป็นแม่ด้วยน้ำตา เสียงเล็ก ๆ ร้องไห้จ้าเมื่อแม่ไม่ยอมอุ้มตนเองแต่กลับอุ้มคนอื่นแทน วีนัสไม่เข้าใจว่าทำไมทุกอย่างถึงได้กลายเป็นแบบนี้ทั้งที่ตนเองทำตามที่ครูบัวบอกทุกอย่าง
“ทำไมคุณแม่ไม่อุ้มหนูเหมือนอย่างเคย ฮือ ๆ ไหนครูบัวบอกว่าถ้าแกล้งเกลียดคุณแม่แล้วคุณแม่จะสนใจหนูมากกว่าเดิมไง ฮือ ๆ ครูบัวโกหก”
วีนัสร้องไห้สะอึกสะอื้นมือสองข้างเพียรเช็ดน้ำตาครั้งแล้วครั้งเล่า
เธอยอมทำตามครูบัวบอกทุกอย่างแต่ทำไมแม่ยังไม่สนใจตรงกันข้ามแม่ทิ้งเธอไปแล้วจริง ๆ ด้วย คุณแม่ไม่รักวีนัสเพราะครูบัวโกหก ครูบัวเป็นผู้ใหญ่นิสัยไม่ดี
“ลูกหมายความว่ายังไงครับ” ชายหนุ่มวางลูกสาวให้นั่งบนเก้าอี้หลังจากได้ยินประโยคเมื่อครู่ ลึก ๆ เรวัติภาวนาขอให้ไม่เป็นอย่างที่คิดเพราะถ้าเป็นจริงเขาคือคนใจร้ายที่มีนาควรเกลียดที่สุด
ชายหนุ่มนั่งคุกเข่าเช็ดน้ำตาให้ลูกสาวที่ดูเสียใจกับเหตุการณ์เมื่อครู่เป็นอย่างมาก
