หากแต่ท่าทางดังกล่าวของเด็กสาวที่แสดงออกมานั้นกลับทำให้ฮ่องเต้ลี่หยวน ทรงพระสรวลออกมาด้วยความขบขันกับท่าทางตกใจและกิริยาดังกล่าวของนางเช่นนั้น
“นี่เจ้าตกใจกับใบหน้าของตัวเองจนสติไม่คงที่แล้วอย่างนั้นเหรอ”รับสั่งถามนาง
เว่ยหลินหลางที่กำลังเอียงคอมองบาดแผลตัวเองไปมาอยู่เช่นนั้น หยุดชะงักทันใดคิ้วงามขมวดเข้าหากันพร้อมเงยหน้ามองบุรุษมีเคราเขียวครึ้มกำลังมองนางอยู่ในขณะนี้เช่นกัน
“ข้าก็แค่ตกใจที่เห็นหน้าตัวเองในกระจก ก็แล้วมันแปลกตรงไหนเหรอพี่ท่าน จะต้องร้องไห้ฟูมฟายเพราะใบหน้าเสียโฉมหรือต้องกรีดร้องโวยวายเพราะความเสียใจอะไรแบบนั้นเกินไปหน่อยกระมัง”เว่ยหลินหลางตอบกลับไปตามนิสัยอันแท้จริงของนาง
ด้วยตัวตนที่แท้จริงของเว่ยหลินหลางนั้น แท้จริงแล้วเป็นเด็กสาวที่ซนและทโมนเรียกพี่เลยก็ว่าได้แม้ว่านางจะอายุ 17 ปีแล้วก็ตามแต่ก็ชอบวิ่งเล่นเหมือนเด็กตัวน้อย และชอบปีนป่ายเป็นชีวิตจิตใจ ที่สูงอยู่ที่ใดน
