ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูคอนโดมิเนียมของหมอสาวดังขึ้น หญิงสาวมีความหวังในใจว่าคนที่มาหาเธออาจเป็นพิชญะ เขาอาจสงสารเธอและเลือกมาหาเธอมากกว่าอยู่กับผู้หญิงง่ายๆมั่วๆคนนั้น
“เหนือ ว่าแล้วเชียวว่าต้อ…งมา”
หญิงสาวหยุดชะงักคำพูดลงอย่างผิดหวัง เมื่อคนที่อยู่ตรงหน้าประตูไม่ใช่เขา คนที่เธอรอคอย
“ฉันเอง ไม่ใช่ไอ้เหนือ ผิดหวังมากหรือไงที่เป็นฉัน”
ราวินไม่พอใจนักที่อะไรๆเธอก็ไม่เคยให้ความสำคัญกับเขา หมอหนุ่มสอดแทรกตัวเองเข้ามาในห้องเธอพร้อมปิดประตูอย่างรวดเร็ว
“ใช่ ผิดหวัง แล้วนายมาทำไม เหนือล่ะ ทำไมเหนือไม่มาหาฉันเอง”
“มันก็อยู่กับเมียมันน่ะสิ จะมาอยู่กับเพื่อนแบบเธอทำไม”
พูดพร้อมทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาตัวใหญ่กลางห้อง
“ผู้หญิงคนนั้นยังไม่ใช่เมียเหนือ และจะไม่มีวันใช่” หมอสาวทิ้งตัวลงนั่งใกล้ๆกัน
“อย่ามั่นใจไปหน่อยเลยพรีม มันขลุกอยู่กับเขาทั้งวันทั้งคืน เธอคิดว่ามันทำอะไรกัน”
“ก็ช่างสิ เหนือไ
