ขวัญข้าวหงุดหงิดที่หมอหนุ่มเอาแต่แดกดันเธอไม่หยุด หูเบาไม่มีเหตุผล และคิดไปเองทั้งนั้น จนมาตัดสินว่าเธอเป็นผู้หญิงมักมากและมั่วไปทั่ว ทั้งๆที่เธออ่อยแค่เขาเพียงคนเดียว ความโมโหทำให้เธอใช้แรงมหาศาลลุกขึ้นแล้วดึงตัวเขาชิดผนังอย่างรวดเร็วในจังหวะที่เขายังไม่ทันได้ตั้งตัว ร่างบางทำตัวอาจหาญยืนคร่อมทับร่างสูงใหญ่ชิดผนัง
“หึงข้าวขนาดนี้เลยหรอคะหมอ ไม่เห็นต้องปฏิเสธใจตัวเองเลย”
“ผมไม่ได้รู้สึกหึงอะไร แค่รังเกียจคนมักมาก มาตามจีบผู้ชายอีกคนแล้วยังไปอ่อย ไปนอนกับผู้ชายคนอื่นไปทั่ว”
“ข้าวไม่ได้ไปอ่อยใคร ไบรอันต์เป็นเพื่อนข้าวที่อเมริกา”
“เพื่อนแบบไหนกัน แบบคุณกับผมหรือเปล่าที่ทำอะไรกับร่างกายคุณก็ได้ แบบนี้ไง”
หมอหนุ่มพลิกตัวสลับที่กันกับเธอ เขาดันร่างบางให้ยืนชิดติดผนังห้องแล้วประกบปากบดจูบอย่างแรงด้วยอารมณ์โกรธ เธอร้องอึกอักในลำคอทุบตีเขาไม่ยั้งเพราะจูบครั้งนี้มีแต่ความรุนแรงไม่ปรานีเธอเลย
