นาธานนอนกระดิกเท้าส่ายไปมาขณะที่ตามองจอทีวีขนาดยักษ์บ้านของเพื่อนไปด้วย หลังจากเคลียร์ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย ไม่รู้ว่าเรียบร้อยดีไหมแต่เขาก็ได้ข้อสรุปมาเป็นที่น่าพอใจ
ใครไม่พอใจ?
แต่เขาพอใจไง
"อารมณ์ดีอะไรขนาดนั้น" ลอฟท์อุ้มลูกชายตัวเล็กอย่างลูคัสเข้ามาหาเพื่อนในห้องรับแขก
"Hi lucas" นาธานทักทายเจ้าลูกชายคนแรกในกลุ่มเพื่อน จะว่าคนแรกหรือคนเดียวดี เพราะเขากับฟรานเชสโกยังสนุกอยู่เลย
ก่อนจะลุกขึ้นนั่งแล้วอุ้มลูคัสจากมือของพ่อของเขามาแนบอก จากนั้นให้สองเท้าน้อยๆ เหยียบบนหน้าขาของตัวเอง หอมแก้มแดงๆ ของลูกชายซ้ายขวาอย่างมันเขี้ยว
"อย่าเหยียบผิดที่นะลูคัส ไม่งั้นพ่อแกปิดฮาเร็มยาว"
นาธานแยกเขี้ยวใส่เพื่อนเพราะรู้ว่าลอฟท์หมายความว่าอย่างไร
ลอฟท์เดินไปหยิบไอแพดขึ้นมาแล้วเอามาโทรหาคนที่อยู่ต่างประเทศ เวลานี้ไม่รู้ว่าฟรานเชสโกเข้านอนหรือยัง
เขาและนาธานทำงานที่ไทยเป็นหลัก ส่วนฟรานเชสโกทำงานท้า
