ตอนที่ 5...
4231 คำ
"ถืออะไรมาเยอะแยะ" กมลเนตรถามเมื่อเปิดประตูห้องให้ธนภพ ตลอดทั้งบ่ายเธอเป็นกังวลว่าจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี เธอรายงานเรื่องให้หัวหน้าและลูกทีมของเธอทราบว่ามีลูกค้ารายใหม่สนใจซื้อโฆษณาจำนวนมาก ทุกคนต่างคาดหวังให้เธอทำงานนี้ให้สำเร็จ เธอจึงตัดสินใจยอมให้เขามาหา ทั้ง ๆ ที่ในใจของเธอกลัวเหลือเกินว่าจะมีเรื่องอย่างว่าเกิดขึ้นอีก แต่คนอย่างกมลเนตร จะไม่ยอมเสียงานเพราะกลัวผู้ชายคนนี้แน่!
"ฉันเอางานมาทำด้วย แล้วก็หิว ยังไม่ได้กินอะไรเลย เธอทำบะหมี่แบบวันนั้นให้กินหน่อยสิ" เขาเดินเข้ามาเหมือนที่นี่เป็นคอนโดของเขาเอง ก่อนจะเอาของไปวางที่ห้องนั่งเล่น และเหยียดตัวสบาย ๆ ที่โซฟา
"นี่ งานของฉันกับนายมันไม่เยอะหรอกนะ แล้วจะมาฝากท้องที่นี่ได้ไง ห้องฉันไม่ใช่ตลาดโต้รุ่งนะ" เธอเดินมาหาเขาและสังเกตธนภพตั้งแต่หัวจรดเท้า ชายเสื้อเชิ้ตของเขาที่ถูกดึงออกมาลวก ๆ กับผมหยักโศกยุ่ง ๆ ตอนนี้ของเขา และความเหน็ดเหนื่อยของเขาที่แสดงออกมาทางใบหน้า ไม่ได้ทำให้เขาดูดีน้อยลงเลย
"มองอะไร" ธนภพถามขณะที่มือของเขาถือรีโมตเปลี่ยนช่องโทรทัศน์ไปเรื่อย ๆ และไม่ได้สบตาเธอ
"มองว่านายทำตัวเหมือนเจ้าของห้อง" กมลเนตรหาข้ออ้าง
"หิวแล้ว" เขาส่งสายตาอ้อนมาให้เธอ
"ไม่ต้องมาอ้อน ฉันจะทำให้เพราะเห็นสภาพนายแล้วมันน่าสงสารหรอกนะ" เธอบอกก่อนจะเดินไปที่ครัว ธนภพยิ้มออกมาอย่างดีใจ ปากร้าย ๆ ของเธอช่างตรงข้ามกับการกระทำเหลือเกิน เขาลุกจากโซฟาเพื่อเดินไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ แต่ก็ไม่ลืมให้กำลังใจเธอด้วย
"ทำให้อร่อยนะครับที่รัก ผัวหิ๊ววว...หิว สู้ ๆ นะ"
"ไอ้บ้า!" กมลเนตรตะโกนด่าเขา แต่กลับยิ้มให้น้ำในหม้อซะงั้น หลังจากธนภพอิ่มท้อง ทั้งสองก็คุยงานกันต่อจนเสร็จเรียบร้อย จนตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว แต่ธนภพยังไม่มีทีท่าที่จะเก็บของกลับคอนโดของเขาเลย
"จบเรื่องงาน ตอนนี้นายไม่ใช่ลูกค้าฉันแล้ว เพราะฉะนั้นเชิญกลับค่ะ ฉันจะพักผ่อน" กมลเนตรบอกพร้อมกับเดินไปหยิบแผ่นซีดีเพลงโปรดใส่ในชุดเครื่องเสียง
"บอกตั้งแต่มาถึงแล้วนะ ว่าฉันเอามางานทำด้วย" ธนภพชูแฟ้มเอกสารให้เธอดู
"นายจะมาเนียนใช้ชีวิตของนายในห้องฉันไม่ได้นะ กลับไปได้แล้ว!" กมลเนตรไล่เขา
"ขอครึ่งชั่วโมง แฟ้มเดียว" เขายืนยันกับเธอ กมลเนตรขี้เกียจเถียงกับเขา เพราะเหนื่อยมาทั้งวัน จึงเดินไปเหยียดขาสบาย ๆ ที่โซฟา และเล่นโทรศัพท์มือถือของเธอ
"ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นอะไร แต่บอกตรง ๆ เลยนะ ฉันอยากจูบเธอ" ธนภพบอกหลังจากทำงานได้ไม่ถึงห้านาที
"อย่ามายุ่งกับฉัน นายเหลือเวลาอีก 26 นาทีในห้องนี้" เธอบอกขณะที่ตายังจับจ้องไปที่โทรศัพท์
"รู้มั้ยว่าฉันคิดถึงเธอทุกวันเลย ฉันคิดว่าฉันคิดถึงเธอเพราะเรื่องที่เธอทำ แต่จริง ๆ แล้วฉันคิดถึงครั้งแรกที่ฉันเจอเธอมากกว่า" ธนภพวางปากกาในมือ
"นายไม่ได้ชอบฉันหรอก นายแค่ไม่เคยโดนผู้หญิงอ้วกใส่ก็แค่นั้น"
"ฉันไม่ได้หมายถึงตอนที่อ้วกใส่ ฉันหมายถึงก่อนที่เธอจะเมา" เขาหันมาหากมลเนตรที่นอนอยู่บนโซฟา ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่กมลเนตรละสายตามองที่เขาด้วย
"ย***าที่ฉันใส่ให้นายกิน คงจะออกฤทธิ์แล้วแฮะ" กมลเนตรหลบสายตา ธนภพดึงมือถือออกจากมือกมลเนตร
"เธอเคยมีแฟนเป็นพระเอกละครด้วยเหรอ ใช่คนเดียวกับที่ผลักฉันข้างล่างหรือเปล่า"
"ใช่ ทั้งสองคำถาม" กมลเนตรบอกตามตรง
"เหรอ เธอดูไม่ค่อยเหมาะกับเค้าเลยนะ" ธนภพทำหน้าใคร่ครวญ
"ทำไม ฉันไม่สวยเหรอ" กมลเนตรเริ่มโกรธ
"เปล่า สวย แต่เธอเหมาะกับฉันมากกว่า" เขาบอกพร้อมกับกุมมือกมลเนตร ทั้งสองสบตากันเนิ่นนาน ธนภพเลื่อนหน้าคมเข้าไปใกล้กมลเนตรเรื่อย ๆ
"นายห้ามจูบฉัน ฉันขอร้อง" กมลเนตรบอก
"ฉันห้ามตัวเองไม่ได้" ธนภพจู่โจมจูบเธอ
"อาย... อ่อยย... อายยย" กมลเนตรพูดเสียงอู้อี้เพราะปากของเขาประกบปากของเธออยู่
"ฉันทนไม่ไหวจริง ๆ ร่างกายฉันมันคิดถึงเธอตลอด" เขาล็อคข้อมือของเธอทั้งสองข้างไว้แน่น เพื่อไม่ได้เธอใช้เป็นอาวุธในการทำร้ายเขา
"อ่อยยย ปล่อยฉัน!" กมลเนตรพยายามเบือนหน้าหนี แต่ยิ่งหนีเท่าไหร่กลับเหมือนว่าเจอกับทางตันไปซะหมด ธนภพระดมจูบเธอไม่ยั้ง จากความรุนแรงที่พยายามบังคับขืนใจ ตอนนี้เธอกลับโอนอ่อนให้แล้ว ธนภพยิ้มภูมิใจในความสามารถของตน
"ไปที่เตียงกัน" เขาช้อนร่างของกมลเนตรขึ้นจากโซฟาอย่างรวดเร็ว จนกมลเนตรต้องใช้สองมือของเธอคล้องคอเขาไว้เพื่อความปลอดภัย ธนภพวางกมลเนตรลงบนเตียงนอนของเธออย่างนุ่มนวลและสานต่อภารกิจรักของเขาและต่อทันที
"ฉันรู้ว่าเธอไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน ฉันสัญญาว่าครั้งนี้จะไม่เจ็บ" เขาประทับจูบลงบนซอกคอของเธอช้า ๆ
"ครั้งนี้เธอจะมีความสุข ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น เข้าใจมั้ย" เขากระซิบข้างหู กมลเนตรนอนนิ่งไม่ไหวติง เพราะเธอรู้สึกเสียวซ่านไปกับทุกการเคลื่อนไหวของเขาที่พาดผ่านตัว
"ที่เธอครางที่ห้าง เธอเสียวจริง ๆ หรือว่าแกล้งฉัน" เขาถามพร้อมกับใช้สองมือหนาถอดกางเกงขาสั้นของเธอออก
"ขาข้างนี้ที่ฉันเอาพาดเอว... พร้อมกับช่วยเธอให้ขึ้นสวรรค์ จำได้มั้ยว่าน้ำของเธอมันเยอะแค่ไหน" ธนภพใช้มือลูบไล้ไปตามเรียวขาขาวเนียนข้างนั้นจนกมลเนตรขนลุก...
"เมียจ๋า... กุ๊บกิ๊บเมียของแทน พูดอะไรกับผัวหน่อยสิ... อาห์" เขาถอดเสื้อยืดของกมลเนตรออกและลูบคลำสองเต้าที่ถูกเสื้อชั้นในปิดบังอยู่
"ผัวขอดูนมสวย ๆ ของกุ๊บกิ๊บหน่อยนะ" เขาสอดมือเข้าไปด้านหลังของกมลเนตรเพื่อปลดตะขอเสื้อชั้นใน และโยนมันทิ้ง
"อู้วว... นิ่มมาก... อาห์... ป้อนผัวหน่อยครับ" เขาก้มไปกระซิบข้างหูกมลเนตรอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เสียงเขาแหบพร่าด้วยความหื่นกระหาย กมลเนตรยังคงหลับตา แต่ร่างกายของเธอบิดโค้งไปตามมือของเขาที่เลื่อนผ่านทั่วกายของเธอ
"ป้อนผัวหน่อย เมียจ๋า..." ปากของธนภพวนเวียนอยู่ที่สองเต้า
"อืมมม... เลียก่อนแล้วกันนะ" เขาทนไม่ไหวที่กมลเนตรไม่ตอบสนองเขาสักที จึงต้องใช้วิธีเรียกเสือให้ออกจากถ้ำ
"อ๊ะ" เพียงแค่ปลายลิ้นของเขาที่สัมผัสกับยอดอกของเธอแค่เสี้ยววินาที กมลเนตรก็ร้องครางออกมาแล้ว
"อ๊ะ" กมลเนตรส่งเสียงอีกครั้งเมื่อเขาสลับข้าง
"นายจะทำอะไรก็ทำเลยได้มั้ย" กมลเนตรตัดสินใจพูดคำน่าอายออกมา
"เธอแน่ใจนะ" ธนภพแปลกใจที่กมลเนตรบอกเขาแบบนี้ เธอคงรู้สึกดีไม่ต่างกับเขา และเมื่อกมลเนตรพยักหน้าตอบเขาโดยที่ไม่ลืมตา เขาก็ลงมือทันที ลิ้นยาวโลมเลียทั้งสองเต้าและยอดปทุมอยากสนุกสนาน
"อาห์... ลืมตามองผัวบ้างสิเมียจ๋า" เขาเปลี่ยนเป้าหมายจากสองเต้าเป็นปากหวาน ๆ ของเธอ
"อืมมมม มองตากันตอนจูบแบบนี้ ผัวรู้สึกดีมากรู้มั้ย" เขาระดมจูบเธออีกครั้ง โดยที่ไม่ละสายตาจากเธอ
"ทำให้ผัวบ้างนะ" เขาช้อนร่างของกมลเนตรให้นั่งคร่อมบนตัวเขา ร่างที่เปลือยเปล่าเหลือเพียงกางเกงในของเธอทำให้ธนภพใจสั่นไปหมด
"มาเลย จูบตรงนี้ ใช้ลิ้นเขี่ยแบบนี้" ธนภพใช้นิ้วชี้ทั้งสองข้างเขี่ยหัวนมของเขา และแลบลิ้นขยับไปมา ให้กมลเนตรทำตามที่เขาบอก แต่เมื่อเห็นสายตาลังเลของกมลเนตร เขาจึงจับศีรษะเธอให้เข้ามาหามันช้า ๆ
"อาห์... แบบนี้แหละ... อาห์... ฉันรู้ว่าเธอเก่ง เร็วอีก... อาห์" เขาชื่นชมเมื่อเธอเริ่มเรียนรู้ และสองมือก็เค้นคลึงบั้นท้ายของเธอไปด้วย
"เด้งไปหมด ผิวเด้ง นมเด้ง ก้นก็เด้ง อาห์... เธอทำให้ฉันเสียวไปหมด... อาห์" เขาเริ่มขยับบันท้ายของเธอเป็นจังหวะขึ้นลงช้า ๆ กมลเนตรเริ่มรู้สึกดีกับส่วนนั้นของเธอที่เคลื่อนไหวช้า ๆ อยู่ที่ท้องน้อยของเขา เธอเริ่มละจากอกของเขาไปเปลี่ยนที่ซอกคอ... กกหู... และกัดใบหูของเขาเบา ๆ
"อ๊ะ! เริ่มเป็นงานแล้วนะเมียจ๋า" ธนภพรู้สึกดีเหลือเกิน ที่เธอเรียนรู้ได้เร็วขนาดนี้ เขาสลับที่กับกมลเนตรอีกครั้ง
"ป้อนนมผัวหน่อย ป้อนเดี๋ยวนี้" เขาออกคำสั่ง แต่สายตายั่วยวนผิดกลับเสียงดุ ๆ กมลเนตรใช้แขนดันตัวเองขึ้นมาจากเตียง และใช้มือข้างหนึ่งบีบสองเต้าของตัวเองและเลื่อนมันให้เข้าใกล้เขาที่คร่อมอยู่บนตัวของเธอ
"อู้วววว" ธนภพของครางดังลั่นเมื่อหน้าอกสวยเคลื่อนตัวมาหาเขาถึงที่ เขาดูดดื่มลิ้มเลียมันอย่างเมามัน กมลเนตรไม่เหลืออะไรให้รู้สึกอายอีกตัวไป เมื่อไฟราคะครอบงำร่างกายและจิตใจของเธอมากถึงเพียงนี้ เธอป้อนสองเต้าให้เขาชิมรสสลับไปมาจนกว่าเขาจะพอใจ
"อ๊ะ... อาห์" เสียงกระเส่าของเธอเร้าอารมณ์ของธนภพได้เป็นอย่างดี จนร่างของทั้งคู่เปลือยเปล่าในตอนไหนก็ไม่มีใครรู้ ธนภพใช้สองมือลูบไล้ที่เนินนวลด้านบนจุดอ่อนไหวของกมลเนตร ก่อนจะค่อยแทรกมือไปสัมผัสกับจุดสเน่หา และทักทายมันช้า ๆ
"อาห์" คนถูกทักทายร้องคราง พร้อมกับแอ่นตัวไปด้านหลังด้วยความเสียว แต่ยิ่งแอ่นหลังมากเท่าไหร่ หน้าอกกลมทั้งสองข้างก็ยิ่งแอ่นมาด้านหน้ามากเท่านั้น
"เธอแม่งโคตรเอ็กซ์เลย รู้ตัวมั้ย" ธนภพกลืนน้ำลายอึกใหญ่และกัดปากอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะฝังหน้าลงไปบนหน้าอกเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้
"ฉันยังไม่ทำอะไรเลยนะ" กมลเนตรบอกเสียงสั่น
"เธอไม่รู้ตัวหรอก ว่าเธอน่ะโคตรเด็ด... อาห์" เขาครางเมื่อน้ำรักของกมลเนตรชุ่มฉ่ำเต็มมือของเขา ธนภพเลื่อนมือออกจากจุดซ่อนเร้นของกมลเนตร และดูดเลียน้ำเยิ้ม ๆ ที่ติดอยู่ที่นิ้วของเขาพลางส่งสายตาหื่นให้เธอ
"ทุเรศ!" กมลเนตรต่อว่าเขา แม้ว่าสายตาและท่าทางนั้นจะทำให้เธอใจสั่นยิ่งกว่าเดิมก็ตาม
"อุ๊ย!" โดยที่ไม่ทันตั้งตัว ธนภพเลื่อนตัวของเขาเข้ามาใกล้กมลเนตร จนแก่นกายแข็งเกร็งที่หว่างขาของเขาสัมผัสกับน้องสาวของเธอ
"อาห์... ฉันอยากจะใส่มันเข้าไปแล้ว" ธนภพดันร่างของกมลเนตรให้นอนลงเบา ๆ ก่อนจะหยิบหมอนอีกใบมารองที่สะโพก เขาจับมือของกมลเนตรให้ลูบคลำน้องชายของเขา พร้อมกับขยับมือของเธอให้ขึ้นลงช้า ๆ
"ถ้าพร้อมจะสนุก ก็จับมันเข้าไปหาเธอซะ!" เขาบอกพร้อมกับยืดตัวตรง แต่สองมือยังคงวนเวียนอยู่ที่สองเต้าไม่ห่าง
"โอ้ววว... ใจร้อนเหลือเกินเมียจ๋า" ธนภพร้องออกมาเมื่อผ่านมาไม่ถึงนาที กมลเนตรก็ดึงมันเข้ามาหาช่องทางรักระหว่างเขากับเธอแล้ว
"อ๊ะ" เธอร้องออกมาเมื่อมันสามารถเข้าไปได้เพียงนิดเดียว
"อู้ววว... ของเมียยังใหม่ ยังสด มันยังเล็ก ต้องให้ผัวกระแทกเปิดทางให้นะ" ธนภพขยับตัวเพื่อให้แก่นกายของเขาเข้าไปในกายของเธอมากขึ้น
"อ๊า" กมลเนตรเสียวซ่าน
"โอ้ว" ธนภพก็ไม่ต่างกัน แต่วันนี้ประตูสู่สวรรค์ของเขามีน้ำหล่อลื่นมากกว่าครั้งก่อนจนชุ่มไปหมด จึงทำให้เขาสามารถผ่านเข้าไปได้โดยง่าย
ปึก
ปึก
ปึก
"อย่ากัดปากแบบนั้น ร้องออกมา ร้องให้ผัวฟัง" ธนภพใช้ทุกส่วนของร่างกายอย่างเต็มที่ สะโพกด้านล่างขยับ มือทั้งสองข้างก็สะกิดยอดอก ปากก็พรมจูบไปทั่วปากสวย ๆ และซอกคอของกมลเนตร
"ร้องออกมาครับกุ๊บกิ๊บ อาห์... อ๊ะ... อ๊า ร้องแบบนี้" ธนภพทำเสียงกระเส่าที่ข้างหูของกมลเนตร
"อาห์..." กมลเนตรเก็บความรู้สึกไว้ไม่ไหวอีกต่อไป
"เสียวเท่าไหร่ก็ร้องเท่านั้น... อาห์... เหมือนที่ผัวเสียว อาห์... ผัวเสียวมากเมียจ๋า" ธนภพออกแรงกระแทกเร็วขึ้น เพียงเสียงร้องเบา ๆ ของกมลเนตรมันทำให้เขาแทบลุกเป็นไฟ
"อาห์... อาห์..." กมลเนตรรู้สึกไม่ต่างจากเขาเช่นกัน
"เสียวมากมั้ย บอกผัวมา!"
"เสียวมาก... อาห์" กมลเนตรเสียวซ่านไปทั้งตัว ครั้งนี้เธอรู้ดีกว่าครั้งแรกและที่ห้างมาก ๆ
"ผัวก็เสียว... เมียจ๋า... อืมมม... กุ๊บกิ๊บเมียของแทน เราเป็นผัวเมียกันใช่มั้ย" ธนภพเปลี่ยนจังหวะให้ช้าลงบ้าง เพราะเขายังไม่อยากจบเกมรักลงตอนนี้
"ใช่... อาห์ แทนเป็นผัวกิ๊บ... อาห์... หยุดทำไมคะ ต่อได้มั้ย กิ๊บอยากเสียวอีก" กมลเนตรขอร้องเขาอย่างทนไม่ได้
ปึก
"อ๊ะ... อย่าแกล้งกิ๊บนะ ทำต่อเดี๋ยวนี้" เธอบีบหน้าอกของธนภพเมื่อเขาออกแรงอีกครั้งและก็หยุดไปดื้อ ๆ
"บีบนมเมียให้กำลังใจผัวหน่อย ผัวต้องใช้แรงเยอะ ร้องออกมาดัง ๆ ด้วย มันทำให้ผัวคึก" ธนภพบอกพร้อมกับออกแรงทำจังหวะอีกครั้ง
ปึก
ปึก
ปีก
เมื่อกมลเนตรทำตามคำสั่งของเขาแต่โดยดี ธนภพก็ยิ่งมีแรงมากขึ้น เพลงรักแห่งความเร่าร้อนของทั้งสองผ่านไปเนิ่นนาน จนธนภพอยากให้เธอได้สัมผัสกับความสุขที่เธอเป็นคนควบคุมมันบ้าง เขาจับมือของเธอให้วางไว้ที่น่องของเขา ตัวกมลเนตรที่เป็นฝ่ายอยู่ด้านบนสั่นไปมาตามจังหวะที่ธนภพออกแรงจากด้านล่าง
"โยกตัวเธอซะ แล้วจะติดใจ เอาแขนวางไว้ตรงนั้นแหละ ฉันอยากเห็นนมเด้ง ๆ มันทำให้ฉันเสียวมาก" ธนภพบอกพร้อมกับเอาศีรษะทับสองมือของตัวเองเอาไว้ กมลเนตรขยับตัวอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ แต่เมื่อเธอว่ามันมีพลังเร้าใจและกายมากเพียงใด เธอก็ขยับมันเร็วขึ้นเรื่อย ๆ จนสองเต้าของเธอกระเพื่อมไปตามแรง
"อ๊ะ...อ๊ะ..." เธอร้องออกมาและพยายามจะใช้สองมือจับสองเต้าเอาไว้ไม่ให้แกว่งไหว
"อย่า! ถ้าเธอจับ ฉันจะกิน" ธนภพร้องห้าม เพราะภาพที่เขาเห็นตอนนี้มันสวยงามเหลือเกิน
"กินสิ กินนมฉัน เลียมันด้วย ฉันอยากเสียวกว่านี้... อาห์... อาห์" กมลเนตรบีบสองเต้าและใช้สองนิ้วสะกิดยอดอกของตัวเอง สายตาของเธอสบตากับเขาสลับกับเงยหน้ามองเพดาน ผมลอนหนาของเธอพริ้วไหวไปมา ทำให้ธนภพรู้สึกถูกยั่วยวนเป็นที่สุด
"โคตรยั่ว โคตรเอ็กซ์ โคตรมัน ฉันห้ามเธอเป็นเมียใครนอกจากฉัน เข้าไปใจมั้ย" เขาใช้ลิ้นเลียยอดอกทั้งสองเต้าข้างละครั้ง ก่อนจะเงยหน้ามาออกคำสั่งกับเธอ
"อาห์... กินอีก ฉันเริ่มจะไม่ไหวแล้ว... อาห์"
"เข้าใจที่ฉันบอกมั้ย ว่าเธอต้องเป็นเมียฉันคนเดียวเท่านั้น" ธนภพจูบปากเธออย่างเร้าร้อนและถามเธออีกครั้ง
"อาห์... เข้าใจ... ฉันจะเป็นเมียนายคนเดียว" เธอบอกพร้อมกับกดหัวของธนภพลงไปที่หน้าอกของเธอ
"ฉันก็จะมีเธอเป็นเมียคนเดียวเหมือนกัน" ธนภพให้รางวัลเธอด้วยกันดูดดื่มสองเต้า
"อาห์... อาห์... ฉันให้เธอคุมเกม อยากให้ฉันเสร็จตอนไหนก็ออกแรงเลย... อ๊ะ" ธนภพบอกกมลเนตรที่เธอคงจะใกล้ถึงฝั่งฝันแล้ว...
"อู้วววว... งั้นก็ออกแรงอีก... อาห์" เขารับรู้ถึงแรงส่งจากกมลเนตรที่มายิ่งขึ้น เขาคงจะถึงสวรรค์ไปพร้อม ๆ กับเธอแน่
"อาห์... เมียจ๋า สุดยอด จะเสร็จแล้วใช่มั้ย ร้องดัง ๆ ... อ๊ะ... อ๊ะ... ผัวจะเสร็จแล้ว... อาห์" ธนภพหน้าตาเหยเกด้วยความมันส์ในกามารมณ์ กมลเนตรก็เช่นกัน
"อาห์... ผัวจ๋า... เมีย... อ๊ะ เมียเสียวเหลือเกิน" กมลเนตรแทบทนไม่ไหวแล้ว
"แทนจ๋า... เสร็จพร้อมกิ๊บนะคะ" น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความออดอ้อนและเสียวซ่าน และช่องทางรักของกมลเนตรที่ตอดรัดเขาเป็นจังหวะทำให้แก่นกายของธนภพแข็งเกร็งไม่ต่างกัน
"อาห์... อาห์" ธนภพยกร่างของกมลเนตรลงบนเตียง ก่อนจะประทับจูบที่ใบหน้าของเธอเพื่อซับเหงื่อ
"นอนพักนะ เดี๋ยวฉันไปเอาน้ำมาให้" เขาดึงผ้าห่มมาคลุมร่างเปลือยของกมลเนตรเอาไว้ และกลับเข้ามาพร้อมแก้วน้ำสำหรับเขาและเธอ เขายื่นแก้วน้ำให้เธอดื่มและนั่งลงข้าง ๆ มือที่ว่างเปล่าจับผมของเธอทัดหูอย่างเบามือ กมลเนตรมองการกระทำของเขาอย่างพิจารณา
"ปกตินายทำแบบนี้หรือเปล่า" เธอเอ่ยปากถาม และจ้องนัยต์ตาคมของเขา
"ทำอะไร" ธนภพไม่เข้าใจคำถาม
"พอนายทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นเสร็จ นายหยิบน้ำมาให้พวกเธอดื่มหรือเปล่า" เธอยังคงจ้องมองเขาอย่างรอคำตอบ
"เคย..." ธนภพตอบตามตรง
"ทุกคนหรือเปล่า" กมลเนตรกำลังถามข้อมูล เพื่อที่เธอจะได้รู้ว่าตัวเองสำคัญกับเขามากแค่ไหน
"แค่คนเดียว... แฟนเก่า" ธนภพบอก ในใจเขาสงสัยว่าเธอถามเรื่องแบบนี้ทำไมกัน ด้านกมลเนตรได้ฟังคำตอบก็พอจะชื้นใจขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้เห็นเธอเป็นคู่นอนที่พอเสร็จกิจกามก็แยกทางกันไป
"ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ... หยิบชุดคลุมให้ฉันหน่อยได้มั้ย" เธอขยับตัวพลางมองไปที่ตู้เป็นการขอร้องเขา ธนภพทำตามคำขออย่างง่ายได้ แม้ในใจจะยังงุนงง ที่จู่ ๆ เธอก็เปลี่ยนเรื่องทันที กมลเนตรรับชุดคลุม ขณะที่ธนภพก็หันหลังให้เธอ กมลเนตรเดินออกจากห้องนอนไปเงียบ ๆ
"นาย... ไปอาบน้ำก่อนมั้ย" เธอกลับเข้ามาให้ห้องนอนหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ก็พบธนภพใส่กางเกงบ็อกเซอร์นอนหลับอยู่บนเตียง กมลเนตรลังเลว่าจะปลุกเขาอีกดีหรือไม่ แต่สุดท้ายเธอก็ปล่อยให้เขาอยู่ในห้วงนิทราต่อไป เธอทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ เขา และมองริมฝีปากหยักที่เข้ากับรูปหน้าคม ๆ เธอมองเขาอยู่เนิ่นเนิน แต่สมองกลับว่างเปล่า
"ฉันนอนต่อไม่หลับนะ ถ้าเธอยังจ้องอยู่แบบนี้" ธนภพพูดขึ้นมาโดยที่ไม่ลืมตา กมลเนตรสะดุ้งตกใจ จนมือของเธอปัดแก้วน้ำที่วางอยู่บนหัวเตียงตกลงพื้น และเศษแก้วก็กระเด็นมาทิ่มมือของเธอด้วย
"โอ๊ยยย!" เธอร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
"กิ๊บ! เจ็บมั้ย" ธนภพเด้งตัวขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว เมื่อได้ยินเสียงแก้วกระทบพื้นและเสียงร้องของกมลเนตร เศษแก้วกระเด็นบาดมือสวย ๆ ของเธอจนเกิดรอยแพ้เต็มไปหมด
"โอ๊ยยย" กมลเนตรหงายฝ่ามือขึ้นมาดู ก็พบว่ามีเศษแก้วปักอยู่
"มีกล่องยามั้ย กล่องปฐมพยาบาล อยู่ตรงไหน" ธนภพถามอย่างร้อนรน เพราะเลือดที่ไหลนั้นมากขึ้นทุกที
"อยู่ในลิ้นชักใต้ทีวี" กมลเนตรรีบบอก เพราะเธอรู้สึกกลัวเหลือเกิน เศษแก้วที่ฝังอยู่ที่มือตอนนี้ ทำให้เธอรู้สึกปวดหนึบอย่างบอกไม่ถูก
"ฉันจะดึงเศษแก้วออกก่อนนะ น่าจะเจ็บนิดหน่อย เสร็จแล้วไปโรงพยาบาลกัน" ธนภพสบตากมลเนตร ก่อนจับมือของเธอหงายขึ้นมา เขาดึงเศษแก้วออกอย่างรวดเร็วหลังจากกมลเนตรพยักหน้าตอบ และปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้เธอ ก่อนจะไปเดินไปหยิบผ้าขนหนูในตู้เสื้อผ้าของเธอมาพันแผลไว้อีกชั้น
"เลือดจะได้ไม่เลอะนะ ป่ะ ไปหาหมอ... โอ๊ยยยย" ด้วยความเร่งรีบทำให้ธนภพเผลอเหยียบเศษแก้วที่พื้นไปเต็ม ๆ
"นาย!" เธอร้องออกมาด้วยความตกใจ เลือดที่เท้าของเขาไหลมากกว่าเธอซะอีก เธอรีบปฐมพยาบาลให้เขาแบบที่เขาทำให้เธออย่างรวดเร็ว แม้ว่ามือของเธอจะเจ็บก็ตาม
"นายมันเด๋อจริง ๆ เลยนะ นั่งรออยู่ตรงนี้แหละ" กมลเนตรบอกพร้อมกับเดินไปโทรศัพท์ให้พนักงานด้านล่างเรียกรถแท็กซี่ให้เธอ เธอเดินกลับมาพยุงร่างของธนภพที่เดินกะเผลก ๆ ลงไปด้านล่างเพื่อไปโรงพยาบาลด้วยความทุลักทุเล เพราะเขาตัวใหญ่กว่าเธอมากนัก
"ทำไมตัวหนักแบบนี้ฮะ กินช้างเข้าไปหรือไงเนี่ย"
"ฉันขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจ"
"ผิดฉันเองแหละที่พลอยให้นายเดือดร้อนไปด้วย อีกนิดก็จะถึงลิฟต์ละ อดทนนะ" ธนภพมองคนตัวเล็กที่พยายามพยุงเขาด้วยน้ำหนักของเธอที่มีเพียงแค่ครึ่งหนึ่งของเขาด้วยความประทับใจ มือนุ่มที่ถูกพันด้วยผ้าขนหนู โอบเอวของเขาไว้ อีกมือของเธอก็จับแขนที่พาดอยู่บนไหล่ของเธอ จริง ๆ ธนภพไม่ได้เจ็บสักเท่าไหร่ เขาสามารถเดินกะเผลก ๆ ได้สบาย ๆ อยู่แล้ว แต่แกล้งทำเป็นอ่อนแอให้เธอช่วยหน่อยจะเป็นไรไป
"โอ๊ย! ฉันจะล้มนะ เดี๋ยวก็เจ็บตัวกันอีกหรอก" กมลเนตรดุธนภพที่แกล้งดันร่างของเขาใส่เธอ ทั้งสองเดินทางมาถึงโรงพยาบาลอย่างปลอดภัย และแยกกันทำแผลที่ห้องฉุกเฉิน แผลของทั้งสองคนถูกเย็บและห้ามโดนน้ำเป็นเวลาสองอาทิตย์ ก่อนจะครบกำหนดตัดไหม
"ฉันขอมาอยู่กับเธอได้มั้ย ไม่มีคนล้างแผลให้อะ ต้องไปโรงพยาบาลทุกวัน เสียเวลาแย่" ธนภพคิดแผนทำตัวใกล้ชิดกมลเนตร
"ไม่ได้ ที่ทำงานนายไม่มีห้องพยาบาลหรือไง หมอก็บอกนิว่าให้ล้างวันละครั้ง" กมลเนตรรีบปฏิเสธทันที
"แต่มันห้ามโดนน้ำนะ แล้วฉันก็อยู่คนเดียวด้วย ทำอะไรลำบากแย่" ธนภพทำหน้างอ
"ฉันก็ลำบากไม่ต่างจากนายหรอก แผลฉันก็เหมือนแผลนายนั่นแหละ แถมยังเป็นมือข้างซ้ายที่ฉันถนัดด้วย จะทำงานอะไรก็ไม่ได้" กมลเนตรหงุดหงิดตัวเองเหมือนกัน ตอนนี้เธอเชื่อแล้วว่าการไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ เป็นลาภอันประเสริฐจริง ๆ
"ก็แฟร์ ๆ ไง ฉันอาบน้ำให้เธอ เธออาบน้ำให้ฉัน" ธนภพพูดแทรกขึ้นมา
"เกี่ยวอะไรกับอาบน้ำ" กมลเนตรหน้าแดง
"ก็แผลมันห้ามโดนน้ำ อย่างเธอก็แค่ยกแขนขึ้น แต่ฉันเนี่ย จะอาบยังไง"
"นายก็เอาขาพาดเก้าอี้ไว้สิ"
"พอฉันลุกขึ้น น้ำมันก็ไหลลงขาฉันอยู่ดี แล้วถ้าเกิดฉันนั่ง ๆ อยู่เก้าอี้มันลื่น ฉันล้มหัวฟาดพื้น เธอนั่นแหละจะต้องรู้สึกผิด เธอพูดเองไม่ใช่เหรอว่าเป็นความผิดเธอที่ทำให้ฉันเดือดร้อน" ธนภพอธิบายให้เธอเห็นภาพและทวนคำพูดของเธอก่อนมาถึงโรงพยาบาล
"ทำไมนายไม่กลับบ้าน ไม่มีบ้านมีช่องให้กลับหรือไง" กมลเนตรเริ่มหาข้ออ้าง เพราะเหมือนว่าใกล้จะจนมุมเข้าทุกที
"มี แต่ไม่อยากกลับ ไม่อ้อมค้อมแล้วนะ ฉันอยากให้เธอดูแล" ธนภพสารภาพตามตรง
"ไม่อ้อมค้อมเหมือนกันนะ ฉันไม่อยากดูแลนาย" เธอปฏิเสธตามตรงเช่นกัน เพราะไม่อยากอยู่ใกล้เขาเท่าไหร่ อยู่ด้วยกันสองคนทีไร เป็นอันต้องจบลงด้วยเรื่องบนเตียงทุกที
"ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเธอ" ธนภพชูสามนิ้วแบบลูกเสือสามัญ เพื่อแสดงความซื่อสัตย์ที่เขามี
"ฉันสัญญาด้วยว่าจะไม่ทำให้เธออารมณ์เสีย"
"ฉันจะเป็นเพื่อนร่วมห้องที่ดี ฉันสัญญา" เขาบอกความตั้งใจของเขาให้เธอฟัง
"เออ! ก็ได้ ถือว่าฉันไถ่โทษที่ทำให้นายเจ็บแล้วกัน" กมลเนตรตอบตกลงแบบไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นัก
- ผู้เขียน
