ปรายฟ้าได้แต่ปรายตามองบอร์ดี้การ์ดรูปหล่อสาระวนกับการจัดชุดให้ อยากบังคับเธอไปก็ต้องจัดการเอง เธอจะไม่สนใจเป็นอันขาด ปล่อยหน้าที่นี้ให้เป็นของเฮนรี่เสียเลย อยากดูแลนักก็ให้สาสมกับสิ่งที่อยากทำ และเมื่อหาชุดได้แล้วเฮนรี่ก็นำมาวางเอาไว้ตรงขอบเตียง ไปจัดเตรียมรองเท้า กระเป๋าให้เรียบร้อย ทำทุกอย่างราวกับเคยชินเสียเต็มประดา มันน่าอายเหมือนกันที่ปล่อยให้เขาทำถึงเพียงนี้ แต่เขาเต็มใจและคิดอีกทีเฮนรี่เคยทำมาก่อนหรือยังไง เหตุใดจึงทำอะไรรวดเร็ว คล่องแคล่ว ว่องไว ราวกับเป็นห้องของตัวเอง ปรายฟ้าอดสงสัยไม่ได้แต่แสร้งทำเป็นไม่สนใจ แม้นึกหวงอยู่ก็ตาม
“คุณหนูจะแต่งตัวเลยหรือเปล่าครับ” เฮนรี่เอ่ยถามขึ้นน้ำเสียงเรียบ เมื่อจัดทุกอย่างเสร็จแล้ว
“จะช่วยแต่งให้หรือยังไงไม่ทราบ” ปรายฟ้าถามกลับแบบประชดประชัน ทว่าสายตายังจับจ้องที่แทปเลตเช่นเดิม
“ช่างแต่งหน้ามารอแ
