ตอนที่ 14
“ไอ้โรคจิต!” คนตัวเท่ามดตวาดแว้ดอย่างอารมณ์เสีย พร้อมทั้งสะบัดหน้าหนีไปอีกทางเมื่อฝ่ามือร้อนเลื่อนลูบไล้แก้มนวล จนคนตัวโตกลัวเหลือเกินว่าคอแม่สาวหน้าหวานจะเคล็ดเอาเสียก่อน แล้วกดปลายนิ้วลงบนเรียวปากเจ่อน้อยๆ ของหญิงสาวยามที่เจ้าตัวทำหน้ามู่
‘ฮึ! น่ารักจริงนะ แม่ม้าพยศ’ กล่าวชมอยู่ในใจแล้วก็ยิ้มกรุ้มกริ่ม
พัทตราได้แต่เหล่มองอย่างหวาดระแวง
“สงสัย ดาร์ลิ่งจะรักผมมากเลยนะ บอกรักผมอยู่ได้”
“จะไปตายที่ไหนก็ไปเลยไป๊! อย่ามากวนประสาทฉัน ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจจับข้อหาบุกรุก” สิ้นเสียงหวานทว่าห้วนจัด เจ้าของเรือนกายกำยำหัวเราะร่วนจนคนฟังแอบหมั่นไส้อยู่ไม่น้อย จะหนีไปทางไหนก็โดนคนตัวโตดักไปทุกทาง
“ว้าว! จะแจ้งตำรวจจับว่าที่ผัวเลยเหรอเนี่ย ผู้หญิงไทยใจดำชะมัด อุตส่าห์ให้ซบอกอุ่นๆ มาตั้งสองครั้ง แถมยังสอนเรื่องสยิวให้อีก ไม่มีความดีเลยหรือนี่ ช่างน่าสงสารจริงๆ” เสียงทุ้มแสร้งตัดพ้อทำต
