ตอนที่ 17
“ดาร์ลิ่ง ขอผมกอดคุณแบบนี้ก่อนได้ไหม” เขาต่อรอง เพราะต้องการจัดการอารมณ์ดิบของตัวเองให้ได้เสียก่อน ทว่ายิ่งกกกอดร่างนุ่มนิ่มความร้อนผ่าวของเขาก็ยิ่งเพิ่มพูน ก่อนผละลุกออกไปเข้าห้องน้ำ เพราะคงมีแต่สายน้ำเย็นๆเท่านั้นที่จะช่วยเขาได้ในตอนนี้
เมื่อคนตัวโตหายเข้าไปในห้องน้ำเรียบร้อย พัทตราเรียบคว้าเสื้อผ้าขึ้นมาสวม แล้วรีบออกไปจากห้องโดยเร็ว ใบหน้าและเนื้อตัวของตัวเองร้อนผ่าวจนต้องใช้มือน้อยลูบไล้ไล่ความรู้สึกบ้าๆ นั่นออกไป
ร่างกำยำภายใต้สายน้ำเย็นๆ ที่เขาปล่อยให้มันรินรดอยู่นานนับชั่วโมงเพื่อดับความร้อนรุ่มและมันก็ได้ผลก่อนออกมาจากห้องน้ำ สายตาคมกริบมองหาเจ้าของห้องจากนั้นจึงคว้าเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ แล้วเดินตามหาเจ้าของบ้าน กลิ่นอาหารที่ชวนรับประทานลอยแตะจมูกแขกหนุ่ม ก่อนเท้าคู่ใหญ่จะนำให้ร่างกำยำเดินตรงไปยังห้องครัว แผ่นหลังกว้างใหญ่ยืนพิงกรอบประตู เพ่งพิศเจ้าของบ้านที่กำลังอุ่น
