ตอนที่ 43
“ไม่ได้นะแม่!” พัทตราร้องห้ามเสียงหลง จะให้รักกันได้ยังไงก็ในเมื่อเธอตกเป็นของคุณเอริค ลูกชายคุณแดเนียลไปแล้ว แล้วจะให้น้องสาวเธอตกเป็นของคุณแดเนียลได้ยังไง แล้วที่นี้เธอจะนับญาติกันยังไงล่ะ
“อะไรไม่ได้ของแกนังแพท” พิไลลักษณ์หมุนตัวกลับมามองบุตรสาวคนโตด้วยความสงสัย เพราะนางเลิกคิดเรื่องนี้แล้ว ดีเสียอีกลูกสาวเป็นฝั่งเป็นฝาทีเดียวพร้อมกัน ที่นี้ก็หมดห่วง ไม่ต้องกลัวว่าลูกสาวสองคนจะไปคว้าไอ้คนจนๆมาเป็นลูกเขย
“แม่ทำใจได้เหรอ เขาสองคนเป็นพ่อลูกกันนะ”
“พ่อลูกแล้วไงล่ะ”
“เอ่อ...แล้วแม่จะนับญาติกับเขายังไงล่ะ แพทว่ามันดูทะแม่งๆ ยังไงก็ไม่รู้” เพียงแค่พูดจบก็ต้องหน้าหงายไปตามแรงนิ้วของมารดาที่จิ้มลงมาอย่างแรง
“จะมาคิดให้มันปวดหัวทำไมนังโง่! พ่อก็ส่วนพ่อ! ลูกก็ส่วนลูก! แกไม่ต้องมาสนใจฉันหรอก รู้แค่ว่าสองพ่อลูกนั้นเป็นลูกเขยฉันก็พอ” คนเป็นแม่ตวาดใส่เสียงห้วน แล้วจ้องหน้าบุตรสาวอย่
