พสุธรขยับตัวลุกขึ้นช้าๆ อย่างระมัดระวัง เพราะร่างบอบบางเปลือยเปล่า นอนหลับซบตรงหน้าอกของเค้า หมอนและผ้าห่มผืนหนาถูกดึงมารองรับปกคลุมร่างบอบบางเอาไว้ ก่อนที่เค้าจะลุกไปอาบน้ำ เมื่อคืนกว่าที่เค้าจะปล่อยให้เธอได้พัก ก็ผ่านเวลาไปค่อนคืน ล่วงเข้าวันใหม่ไปหลายชั่วโมง หลังจากอาบน้ำก็ทานมื้อค่ำ และ มื้อดึกกันอีกรอบ จนรอบสุดท้ายเธอก็หมดแรงทันที
ผมยาวสยายพาดอยู่บนตัวของเค้า ทำให้ความคิดถึงในเวลากลางคืนเบาบางลง เธอนอนหลับสนิท ไม่ไหวติง แม้ว่าเค้าจะแอบหอมแก้มไปอีกหลายครั้ง
เสียงโทรศัพท์สั่นเป็นจังหวะทำให้เค้าต้องลืมตาตื่นขึ้นมา ดูเวลาและกดรับสาย
"พี่พุ7.30แล้ว " ชาตรีโทรมาปลุกลูกพี่ด้วยน้ำเสียงสดใส
"8.15นะครับ ผมจะให้เค้านำอาหารไปส่ง "
เสียงอาบน้ำในห้องน้ำ และเสียงก็อกแก้กของเค้าทำให้เธอลืมตาขึ้นช้าๆ มือบางควานหามือถือของตัวเองแล้วดูเวลา เกือบจะแปดโมงแล้ว ร่างบอบบางบิดขี้เกียจคลายความอ่อนเพล
