มรรคยกมือขึ้นจุมพิตปลอบประโลม
“ภรรยาเหรอคะ” มัดไหมหน้าแดงจัด ช้อนสายตาขึ้นสบกับในตาหวานฉ่ำด้วยเพลิงเสน่หา ก่อนจะก้มงุดด้วยความตื่นเต้นในอก
“ใช่ค่ะ ภรรยาคนเดียวของพี่ ที่พี่รักสุดหัวใจ ไหมยั่วพี่เองนะคะ” คำหวานกระเซ้าสาวน้อยจนแก้มแดงเรื่อ
“ยั่วยังไงคะ ไหมไม่เคย” เด็กสาวส่ายหน้าไปมาเป็นพัลวัน
“ไม่เคยยังไงคะ ไหมให้พี่อาบน้ำให้ตั้งแต่เด็ก รู้ไหมว่าพี่ต้องหักห้ามใจแค่ไหน” อุ้งมือใหญ่ลูบไล้กลีบกุหลาบขาวสะอาดหมดจดอย่างเร้าอารมณ์
“พี่มรรค” มัดไหมยิ่งหน้าแดงเมื่อได้ฟังคนข้างกาย นี่เขาคิดอะไรกับเธอตั้งแต่เด็กหรือไง น่าอายที่สุด
“ไม่เชื่อเหรอคะ” เขาถามกลั้วหัวเราะเมื่อเห็นใบหน้าน้อง
“พี่มรรคทำให้หัวใจของไหมเต้นแรง” มัดไหมส่ายหน้าไปมา ก่อนจะก้มหน้างุดเขินอายจนแทบมุดเตียงหนีเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะน่ารักทุ้มกังวานของเขา
“มันเป็นของไหมนะคะ เป็นตั้งแต่เกิดเลยรู้ไหม” มรรคดึงมือนิ่มของน้องมาจับที่ลำ
