บทที่ 25 ลาก่อนสหายเก่า
เมื่อชิงอี้ได้ยินเช่นนั้นนางก็ไม่เอ่ยสิ่งใดตอบกลับทำเพียงแค่เดินก็ไปหาอีกฝ่ายด้วยใบหน้าที่สงบนิ่ง
“ชิงอี้ในที่สุดเจ้าก็กลับมาหาข้าตอนนี้ข้าเป็นผู้นำเผ่าแล้วเจ้าจะมาแต่งงานกับข้าตามสัญญาใช่หรือไม่”
“หลิวตาต้าข้าไปสัญญาจะแต่งงานกับเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ต่อให้ข้าเคยสัญญาจริงๆก็คงจะเป็นไปไม่ได้แล้วเพราะในยามนี้ข้าคือหวงกุ้ยเฟยแห่งแคว้นอู่ลู่ และที่ข้าเดินทางมาในวันนี้ก็เพื่อที่จะมาเจรจาให้เจ้าถอยทัพกลับไปซะเพราะถึงอย่างไรพวกเราก็เคยรู้จักกัน”
เมื่ออีกฝ่ายได้ยินเช่นนั้นก็เบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ตนได้ยินว่าคนที่ตนแอบหลงรักตั้งแต่วัยเยาว์นั้นบัดนี้ได้แต่งงานไปแล้วและการ กลับมาหาตนในครั้งนี้ก็เพื่อให้ตนถอนกำลังกลับไปยังดินแดนของตัวเองเพื่อช่วยแคว้นแห่งนี้
“ชิงอี้!!!! เจ้ามันเป็นผู้หญิงแพศยา!!!ในยามที่ต้องการใช้ข้าก็มาหลอกให้ข้าหลงรักพอหมดประโยชน์ก็ทิ้งข้าไป
