บทที่ 20 การเดินหมากของฮองเฮ่า
“หึ หึ หึ ไม่คิดว่าท่านจะเก่งกาจอย่างเพียงนี้” เมื่อผ้าสีดำสลายหายไปคนที่อยู่ใต้ผ้านั้นเขาก็ได้หัวเราะในลำคอแล้วเอ่ยขึ้นมาทันที
“ไม่ทราบว่าที่อี้หลินกงกงมาหาข้าในครั้งนี้มีธุระอะไร”
“ในเมื่อท่านรู้ตัวตนของข้าแล้วข้าก็ไม่ขออ้อมค้อมเลยก็แล้วกันที่ข้าปลอมตัวแล้วมาตามท่านอยู่แบบนี้ก็เพื่อต้องการที่จะรู้ว่าท่านวางแผนทำสิ่งใดอยู่”
“ฝ่าบาทเป็นคนส่งเจ้านายอย่างนั้นหรือ”
“ไม่ใช่ที่หม่อมฉันทำเช่นนี....”
“พูดกับข้าปกติเถอะ”ก่อนที่อีกฝ่ายจะเอ่ยจบนางก็ได้เอ่ยขึ้นมาก่อน
“ขอบพระคุณ ที่ข้าทำเช่นนี้ก็เพราะว่าจะคอยขัดขวางทุกแผนการของท่านถ้าหากมันไปขัดขวางแผนการของข้าและคนของข้า แต่เมื่อมาถึงขนาดนี้แล้วข้าก็ขอถามท่านหน่อยว่าท่านนั้นคิดอย่างไรกับราชวงศ์นี้”
“ทั้งๆที่ปากก็บอกว่าจะพูดตรงๆแต่สิ่งที่ข้าได้รับรู้และรับฟังจากเจ้านั้นเจ้าอ้อมไปละอ้อมมาตลอดถ้าอย่างนั้นข้าก็จะบ
