“แต่....”
“ เราไปกันเถอะค่ะแม่”
ทั้งคู่นั่งรถของโรงพยาบาลมิวนิคออกจากที่โรงพยาบาลเดิม ในขณะที่กำลังเดินทาง หญิงสาวนั่งจับมือแม่ของเธอมาตลอดทาง และสายตาหันหันไปเห็นรถคันหรูสุดคุ้นตาที่ขับตามรถพยาบาลมาติดๆ
เธอรู้ทันทีว่าเป็นรถของมาเฟีย ริมฝีปากของหญิงสาวเผยรอยยิ้มเบาๆเมื่อความรู้สึกประทับใจที่เห็นมาเฟียหนุ่มแข็งทื่อแบบเขา ทำอะไรแสนอบอุ่นแบบนี้ให้กับเธอ
หลังจากมาถึงโรงพยาบาล แม่ของเธอถูกพาตัวเข้าห้องตรวจเพื่อวินิจฉัยโรค มันใช้เวลาค่อนข้างนานเพราะที่โรงพยาบาลมิวนิค ตรวจโรคและอาการของแม่เธอใหม่ทั้งหมดโดยที่อิงจากเอกสารจากโรงพยาบาลเดิมเพียงเล็กน้อย
” แม่เธอเข้าไปนานแล้วเหรอ“
” ค่ะ น่าจะตรวจนานค่ะ พี่มาเฟีย...“
” ว่า“
” ขอบคุณนะคะ“
” ขอบคุณฉันเรื่องอะไร??“
” ขอบคุณที่พี่ช่วยไงค่ะ ขอบคุณที่พี่ไม่เอาเรื่องดา ที่ดาสวมรอยเป็นพยาบาลมาหลอกพี่ ขอบคุณนะคะ“
”อืม และฉันยังรอคำตอบเรื่องเมื่อคืนจา
