“ทอยคะ”
รติรัตน์เดินมาเกาะแขนเขาอย่างสนิทสนม ซึ่งตอนนี้เป็นเวลาเลิกงาน พนักงานจึงพากันหยุดมองเจ้านายหนุ่มอย่างสนใจ ถึงเขาจะพึ่งเข้ารับตำแหน่ง แต่ข่าวจากชั้นบนส่งตรงลงมาว่าท่านประธานของพวกเขาเข้มงวดมาก และเจ้าระเบียบสุด ๆ แถมยังไม่เคยมีใครเห็นท่านยิ้ม
‘หล่อแบบดุดัน’ คือนิยามที่พนักงานพากันเรียกเขาลับหลัง
“พิงค์มาได้ไงครับ” องศาหันกลับมาพร้อมส่งยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน ก่อนจะเอื้อมมือไปยีหัวเธอเบา ๆ
“เซอร์ไพรส์ไหมคะ... กลับบ้านเรากันเถอะค่ะ” รติรัตน์มองใบหน้าคมพลางเกาะแขนเขาอย่างออดอ้อนราวกับถือสิทธิ์แสดงความเป็นเจ้าของ
“เซอร์ไพรส์มากเลยครับ... ไปกันเถอะ นี่ขับรถมารับผมแบบนี้เหนื่อยไหม หืม” องศาส่งสายตาให้เมธีรีบจัดการเรื่องคนรถก่อนจะเดินจากไปพร้อมกับหญิงสาวขณะที่เสียงเซ็งแซ่ของพนักงานก็ดังขึ้นอีกรอบ บางคนถึงขนาดแอบถ่ายรูปของทั้งสองไว้ด้วย ซึ่งในบริษัทจะมีไลน์กลุ่มที่ใช้คุยกัน หรือแชร์
