เบื่อเมื่อไรปล่อยไปเอง

2036 คำ

หญิงสาวลุกขึ้นรีบสวมชุดจนมือไม้พันกันไปหมด น้ำเงินเองก็ลุกขึ้นนั่งเสยผมลวกๆ ซึ่งเป็นปฏิกิริยาที่หล่อนเห็นจนเจนตา ชายหนุ่มไม่สนใจปกปิดร่างแข็งแกร่งที่เปลือยเปล่าจากสายตาหล่อนสักนิด เขาคว้าเสื้อผ้าที่ถอดทิ้งส่งๆ บนโซฟาอีกตัวมาสวมอย่างไม่รีบร้อนผิดกับคนตรงหน้าที่สวมชุดเรียบร้อยยืนหน้าเด๋อด๋าอยู่ตรงหน้าเขา... น้ำเงินมองหน้าหล่อนแล้วยักคิ้วให้แบบกวนประสาทสุดๆ ที่หล่อนพลาดท่าให้เขา ความคิดวูบหนึ่งดังขึ้นในหัวหญิงสาว และมันก็ไร้การไตร่ตรองจึงได้ถูกเอ่ยเป็นคำถามออกไป... “ถ้าพี่พลอยไม่กลับมา... เราสองคนจะต้องเป็นอย่างนี้ตลอดไปไหมคะเนี่ย” “ถ้าไม่อยากให้เป็นอย่างนี้ก็ต้องให้พลอยกลับมา แต่ถ้าพลอยไม่กลับมา ผมเบื่อๆ คุณเมื่อไหร่ ก็จะปล่อยคุณไปเอง... ไม่เก็บไว้รกบ้านหรอก พวกเสี้ยมให้คนที่กำลังจะแต่งงานกันต้องพรากจากกัน ผมจะไม่คบหาหรือว่ารับผิดชอบให้ได้สมหวังในชีวิตคู่หรอก เพราะคุณไม่คู่ควร” “อย่างกับ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม