“ความผิดผมคนเดียวหรือไงกัน” มือหนาตบโต๊ะปัง ดวงตาวาวโรจน์ของเทพบุตรดำแทบแผดเผาหล่อนเมื่อหล่อนพูดถึงเรื่องเมื่อวานนี้ ราวกับว่าหล่อนทำถูกต้องที่พาเจ้าสาวที่กำลังจะเข้าพิธีแต่งงานหนี... “ถ้าคุณไม่ทำให้เจ้าสาวผมหนีไปคุณก็ไม่ต้องมารับผิดชอบแบบนี้... คุณโดนแบบนี้ก็ดีเหมือนกันคราวหลังจะได้ไม่ต้องมาแส่หาเรื่องด้วยการวุ่นวายเรื่องผมกับพลอยอีก... ผมจะไม่ขอโทษไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้นหรอกนะ เพราะสิ่งที่คุณได้รับตอนนี้ มันยังไม่สาสมกับโทษที่คุณควรได้รับเลยด้วยซ้ำไป...”
รัศมีดาราอ้าปากค้าง...
“คุณไม่สำนึกผิดสักนิดหรือไงว่าทำไมทุกอย่างถึงเป็นอย่างนี้”
“คนที่ควรจะสำนึกผิดและชดใช้ทุกอย่างน่าจะเป็นคุณมากกว่านะ... แล้วก็อย่าคิดว่าผมจะปล่อยให้คุณกลับบ้านไป” เขาหันไปมองกระเป๋าที่หล่อนเก็บของเข้าไว้ คงเตรียมหนีกลับบ้าน... “ถ้าไอ้พี่ชายตัวดีของคุณไม่ได้เอาพลอยมาคืน คุณก็ไม่มีสิทธิ์ออกจากบ้านนี้ไป...”
“แต่ฉั
