ฟุ๊บบบบ ..
“ พี่ออทั่ม ” เสียงยัยซัมเมอร์ร้องลั่น เมื่อออทั่มปัดมือของยูเทิร์นออกอย่างแรง
และทุกคนก็หันไปมองเป็นทางเดียวกัน
“ ที่ไม่ยอมรับฉัน เพราะแบบนี้หรอ? ” ออทั่มมองตาเขม่น
“ หยุด คิดจะพูดอะไรอะ ” ฉันผลักไหล่ออทั่มทันทีอย่างหงุดหงิด เขาไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับเพื่อนใหม่ฉัน
ยัยซัมเมอร์กับยูเทิร์นก็นั่งมองแบบอึ้งๆ
“ก็เธอ..มะ. (..) ” เพี้ย ฉันตวัดมือตบหน้าออทั่มก่อนที่เขาจะพูดคำนั้นออกมา
“ เฮเลน ใจเย็นดิ ” ยูเทิร์นลุกมาจับตัวฉันแยกให้ห่างจากออทั่ม
“ what???? ” ยัยซัมเมอร์ก็วิ่งเข้ามาแยกเราเหมือนกัน
“ มีใครอธิบายให้ฉันฟังได้บ้าง ว่านี่มันอะไร ” ยัยซัมหันมาถามเราสลับไปมาแบบตกใจสุดขีด
“ กลับกันเถอะ ยู เดี๋ยวฉันขับรถไปส่งนายเอง ” ฉันจับมือของยูเทิร์นให้เดินตามมา เพราะเขาขับรถไม่ได้ฉันเลยอาสาขับไปรับไปส่งเอง
“ อ่อ... อื้มไปดิ ” ยูเทิร์นเองก็หน้าเสียนิดๆ
“ ไม่ได้ ” เสียงออทั่มเดินตา
