ฉันวางรองเท้าลงทันที และยิ้มออกมา
“ ว๊าย ยังไม่ทันโต ก็แรดเหมือนแม่แล้วนะเนี่ยย ” ฉันแสยะยิ้มชมยัยฮารุที่ยืนถือถ้วยกาแฟข้างๆ ออทั่ม
“ เฮเลน!!! ” ออทั่มขึ้นเสียงทันที
ส่วนยัยฮารุ ก็ยืนน้ำตาคลอ ออทั่มก็ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ทันที
“ร้องไห้เลยหรอ... อุ๊ปส์..พี่ขอโทษนะลืมไป....ด่าแรดอย่างเดียวไม่ได้ ต้องร่านด้วยนะจ๊ะ ถึงจะเหมือนแม่ของแก ” ฉันฉีกยิ้มย่างจริงใจให้ยัยฮารุน้องรัก
“ นี่กาแฟต้อนรับแขกใช่มั้ย ” ฉันดัดเสียงพูดอย่างมีจริตๆ ก่อนจะหยิบแก้วกาแฟอุ่นๆ นั่น สาดหน้าออทั่มทันที
“เห้ยยย ทำบ้าอะไรเนี้ย” ออทั่มปัดแก้วทิ้ง “มันก็เลยหดราดเสื้อเชิ้ตของเขาแทน
“ ก็ต้อนรับแขกไง เลียกินด้วยนะ เห็นชอบเลียไม่ใช่หรอ?? ” ฉันพูดอย่างสะใจก่อนจะเดินเชิด ๆ เข้าบ้าน
....
..
.
ฉันเดินเข้ามาในห้องตัวเอง
ตู๊ดดดด ตู๊ดดดดด
“ พ่อ นี่มันอะไรเนี้ย ลูกสาวตัวดีพาผู้ชายเข้าบ้าน ไม่คิดจะห้ามมันหน่อยหรอ?? ” ฉันกระแทก
