11
ยกให้คนอื่น
"ขอบคุณที่มาส่งนะ จะเข้าไปในบ้านก่อนไหมคุณพ่อน่าจะยังไม่นอน" ลลินเอ่ยขึ้นพร้อมกับถอดเข็มขัดนิรภัยออกเมื่อรถคันหรูเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าบ้าน
"ไม่ล่ะ วันนี้ดึกแล้วฉันไม่อยากรบกวน"
"โอเค ถ้างั้นขับรถกลับดี ๆ นะ" พูดจบนางแบบสาวก็เปิดประตูลงจากรถก่อนจะยืนโบกมือลาจนกระทั่งเหนือเวหาขับรถแล่นออกไปจนลับสายตาเธอจึงยอมเดินเข้าบ้านไป
"กลับมาแล้วเหรอ แล้วนี่ไปไหนมาล่ะ?" เมื่อเดินเข้ามาในบ้านเสียงของพิเชษฐ์ชัยผู้เป็นพ่อที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องโถงก็ดังขึ้น
"ไปทานข้าวเย็นที่บ้านเวหามาค่ะ คุณพ่อยังไม่นอนเหรอคะ"
"อืม แล้วนี่เวหามาส่งเหรอทำไมไม่ชวนเข้ามาในบ้านก่อนล่ะ"
"ชวนแล้วค่ะแต่เขาบอกดึกแล้วคงกลัวจะรบกวนน่ะค่ะ"
"รบกวนอะไรกันคนกันเองแท้ ๆ แล้วยังไงล่ะสองคน"
"อะไรคะสองคน" นางแบบสาวเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มอย่างไม่เข้าใจในคำพูดของผู้เป็นพ่อ
"ก็ลูกกับตาเวหาไง พ่อยังยืนยันคำเดิมนะว่าอยา
