31
สับสน
"มันเกี่ยวอะไรกับสร้อยของฉัน"
(ถ้าอยากรู้ก็มาพบฉัน)
"แล้วทำไมฉันต้องไปด้วย คุณต้องการอะไรกันแน่" เธอตอบกลับอย่างไม่ไว้วางใจ
(ถ้าเธอยังมีจิตสำนึกอยู่บ้างก็ควรนึกถึงวันที่ฉันช่วยเหลือเธอไว้นะ)
"นี่คุณทวงบุญคุณฉันเหรอ?"
(จะว่าแบบนั้นก็ได้ เพราะคนอย่างฉันไม่ชอบทำอะไรฟรี ๆ โดยที่ตัวเองไม่ได้ผลประโยชน์)
"..."
(มาตามที่อยู่ที่ฉันบอกหรือจะให้ฉันส่งคนไปรับ)
"ไม่ต้อง"
"คุยกับใคร" เฌอร์วาสะดุ้งกับน้ำเสียงของเหนือเวหาที่เดินออกมาจากห้องทำงานก่อนจะรีบเลื่อนโทรศัพท์ออกจากหูแล้วกดวางสายทันทีด้วยท่าทางที่เลิ่กลั่ก
"พะ...เพื่อนค่ะ ท่านมีอะไรรึเปล่าคะ?" เธอรวบรวมสติแล้วทำตัวให้เป็นปกติที่สุดทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรผิดแต่สายตาของเหนือเวหาที่มองมามันทำให้เธอรู้สึกกลัวและร้อนรนแปลก ๆ
"สั่งอาหารกลางวันมาที่นี่วันนี้ฉันไม่ออกไปข้างนอก"
"ได้ค่ะ" สายตาคมมองหน้าเธอนิ่งก่อนจะหมุนเท้าแล้วเดินกลับ
