“ตึก ๆ ๆ ๆ”
เสียงเหมือนมีอะไรบางอย่างกระแทกกระทั้นอยู่ภายใต้กระโจมที่เขาเหยียบอยู่ จาร์บูฮาร์ ก้มลงไปดูจึงได้รู้ว่า บาตู นั้นถูกมัดอยู่ เขารีบมุดข้าไปเพื่อแก้มัดให้น้องชาย ทั้งสามพี่น้องคนกอดกันร่ำไห้ ด้วยความดีใจ บาตูคิดว่า จาร์บูฮาร์อาจจะตายไปแล้ว ทั้งสองพี่น้องช่วยกันขุดดหลุมฝังศพผู้เป็นมารดา และบิดาของเขา ทำป้ายชื่อ และสัญลักษณ์ไว้เพื่อในสักวันหนึ่งเขาจะกลับมา และแก้แค้น โจชิ น้องสุดท้อง ไม่เข้าใจสิ่งที่พี่ชายทั้งสองกำลังทำอยู่เขาได้แต่ยืนมอง
“พวกเราอยู่ที่นี่ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว พี่จะพาไปหาท่านลุง บาร์ฮาน ที่เผ่า หนจิรา ท่านลุงจะช่วยพวกเราได้”
“ข้าจะหาท่านพ่อ ท่านแม่อยู่ไหน”
“ชูววว...โจชิอย่าร้องสิ เดี่ยวพวกเราจะไม่ปลอดภัยบางทีพวกนั้นอาจยังอยู่ที่นี่”
“ฮึก ๆ ๆ ๆเมื่อไรท่านแม่จะมารับ”
“เงียบก่อนสิ พี่จะพาเจ้าไปหาท่านแม่”
จาร์บูฮาร์ จำเป็นต้องโกหกเพื่อไม่ให้โจชิร้องออกมา การเดินทาง
