ตอนที่ 11. ความสุขเกิดจากตัวเรา
พลอยได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น มื้ออาหารมื้อแรกกับการย้อนกลับมาบ้านเกิด มีผู้คนห้อมล้อมมากกว่าที่คิดไว้ ชิดเป็นหนุ่มโสดที่โบกมือลาเมืองกรุงมาเหมือนพลอย เขาเบื่อความวุ่นวายที่ไม่รู้จะจบสิ้นลงตอนไหน
พอถึงจุดหนึ่งชิดก็เริ่มมองหาที่ทางสำหรับตนเอง
ชิดชอบที่นี่ เขามีญาติอาศัยอยู่ที่นี่หลายคน แต่ละคนล้วนแล้วแต่เป็นคนมีอายุ ที่ลูกหลานไม่สนใจ
คนแก่ที่อยู่เฝ้าบ้าน นานๆ ครั้งจะมีญาติแวะมาหาสักครั้ง
ชิดกว้านซื้อที่ได้เท่าที่ตนเองต้องการ พร้อมกับหางานเล็กๆ น้อยๆ ให้คนที่เขาเคารพได้พอมีรายได้ ไม่ต้องแบมือขอจากบรรดาลูกหลาน คนเหล่านั้น เลยเต็มใจย้ายมาอยู่ด้วย กลายเป็นชุมชนขนาดย่อม และชิดเองก็ชอบที่ตนเองสามารถสร้างความสุขให้กับคนเหล่านั้นได้
“หายหน้าไปนานเลย นี่ตั้งใจย้ายกลับมาอยู่ที่นี่เลยใช้ไหม?”
พลอยยิ้ม “ค่ะ พลอยคงไม่เหมาะกับเมืองที่มีคนพลุกพล่านแบบนั้นค่ะ”
“ดีน
