“ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่อง”
“ฉันชื่อก้อย ชื่อจริง...” ถือโอกาสแนะนำตัว ครั้นพอจะบอกชื่อจริง เขากลับโบกมือห้าม
“ไม่อยากรู้ จะชื่ออะไรก็เรื่องของคุณ” เขาเย็นชาเฉยเมย ลากผู้หญิงขึ้นรถมาทั้งคน แต่ไม่อยากรู้จักแม้แต่ชื่อเสียงเรียงนาม
“ช่างเถอะคุณไม่อยากรู้แต่...ฉันอยากบอก “ อยากขรึมดีนักยั่วให้สติแตกไปเลย หน้าเขาสวยเหมือนผู้หญิง ขัดกับรูปร่างใหญ่โต ดูเป็นพวกทหารหรือไม่ก็ตำรวจในหนัก ศรนราแอบประทับใจรูปร่างหน้าตาชายหนุ่มอยู่เงียบๆ เหตุผลที่เธอไม่คิดอยากลบรูป ต้องการเก็บไว้เป็นที่ระลึกครั้งหนึ่งได้มีพลเมืองดีกล้าเข้าไปช่วยคน โดยไม่หวังผลตอบแทน แม้แต่จะนำภาพไปเขียนข่าวยังไม่ยอม “นี่นะนามบัตรฉัน” ยื่นนามบัตรให้เขาทั้งที่อีกฝ่ายไม่อยากได้ ซ้ำยังถือวิสาสะยัดใส่กระเป๋าเสื้อแจ๊กเก็ตของชายหนุ่มอย่างหน้าด้าน
“ผมไม่ต้องการอยากรู้จักคุณ” ต่อ
