“พวกแกจะพาฉันไปไหน ถ้าจะรีดเอาเงินบอกซะก่อน ฉันไม่มีแม้แต่เงินกินกาแฟสักแก้ว” เมื่อเช้ามาทำงานยังอาศัยกาแฟของบริษัท
ภูเบศน์พูดพล่ามสุดท้ายต้องรีบหุบปากฉับ คนนั่งข้างรำคาญเตือนด้วยการเปิดเสื้อให้ดูอาวุธที่เหน็บไว้ ถ้ายังพูดไม่หยุดพวกมันอาจจะทำปืนลั่นสักนัดสองนัด รถเคลื่อนไปตามเส้นทางไปที่ไหนสักแห่ง ร่วมชั่วโมงเพราะการจราจรหนาแน่น ประตูทางหนีของนักพนันถูกปิดตาย เขาตายไม่สำคัญอย่าเดือดร้อนไปถึงแม่กับน้องก็แล้วกัน เขานึกเป็นห่วงคนทั้งสอง
“นายได้ตัวแล้วครับ” มิตกดปุ่มใส่รหัสหน้าห้องลับมีเสียงตอบกลับ
“พามันเข้ามา”
ผลักภูเบศน์ราวกับถีบ หลังจากเจ้าตัวถูกดันบังคับให้เดินตามเส้นทางคดเคี้ยว ดูแล้วคงเป็นห้องใต้ดินในตึกที่เขาเคยมาเล่นพนัน ระหว่างทางมีห้องย่อยซอยอีกหลายห้อง ถูกประตูแน่นหนาด้วยระบบนิรภัย คงไว้เก็บซ่อนอะไรสักอย่าง
