หลบสายตา

1346 คำ

“เฮียหมายความว่าไงองค์กรมืดงั้นเหรอ” “อืม กูสืบมาสักพักแล้วไอ้องค์นี้มันถูกก่อตั้งโดยคุณโอตะกับพวกมาเฟียที่ญี่ปุ่น เป็นองค์กรที่สามารถกำจัดศัตรูได้เงียบและหาหลักฐานไม่ได้ และหนึ่งในองค์กรก็คือยูริ” “แล้วไอ้เคนตะมันเป็นใครอ่า” “ครูของยูริ” “ฮะ!” “ลูกศิษย์ยังเก่งขนาดนี้มึงก็คิดเอานะว่าอาจารย์จะเก่งขนาดไหน เคนตะมันดูชอบยูริแต่ยูริดูสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง แต่การที่มึงแอบเข้าไปนอนกับเขาทุกคืนกูไม่เห็นด้วยนะ มันดูเหมือนมึงไม่ให้เกียรติเขาเลย เขาเป็นถึงลูกสาวDr.รามิล หลานสาวของท่านไค ผู้ที่ยื่นมือเข้ามาช่วยพวกเรา” “ผมลืมคิดไปเลย ที่ผ่านมาผมยัดเยียดตัวเองให้ยูริตลอด แบบนี้ถ้าผมถอยไอ้เคนตะมันก็รวบหัวรวบหางยูริของผมนะสิ!!” “อย่าพึ่งสติแตกดิวะ มึงต้องค่อยๆเข้าหาแต่อย่าเสือกไปปล้ำเขาในมหาลัยแบบกูล่ะ” “ใครจะไปทำแบบนั้น เลวสิ้นดี” อัคคีถึงกับมองหน้าน้องชายที่ยอกย้อนจนน่าถีบ “แล้วผมควร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม