บุคคลสำคัญของTHE K
1069 คำ
ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นทำให้คิงรีบเข้ามาแต่ยูริยกมือเบรกไว้เสียก่อนไม่งั้นคงได้มีคนนองเลือดมากกว่านี้แน่
“คุณหนูเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
“ไม่เป็นอะไร ฉันบอกว่าให้ไปจัดการเรื่องสำคัญไม่ใช่หรือไง ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่”
“คุณเคนตะบอกให้รอรับคุณหนูด้วยครับ ผมว่าคุณหนูรีบไปหาคุณเคนตะเถอะ”
“อืม”
เคนตะ หลานชายเพื่อนรักของคุณตาโอตะ เคนตะถูกส่งมาให้ช่วยดูแลThe K จนกว่ายูริจะทำกำไร300% เท่ากับว่า1ปีนี้ทั้งสองต้องอยู่ด้วยกันเพื่อจัดการกับปัญหายอดกำไรที่ติดตัวแดงอยู่ในตอนนี้
“พี่เคนตะ” ฉันก้มคำนับพี่ชายที่เคยเที่ยวด้วยกัน พี่เคนตะเป็นเหมือนคนในครอบครัวของฉัน ช่วยสอนการต่อสู้ เรื่องเรียน แม้แต่ปกปิดคดีที่มีช่องโหว่ให้ฉัน
“ไงตัวเล็ก เรียนเป็นยังไงบ้าง”
“พึ่งตบอีพวกนกกระแตแต้แว้ดมาค่ะ”
ทั้งสองเดินขึ้นรถปด้วยกันท่ามกลางสายตาของทุกคน รวมทั้งอคินที่วิ่งตามมาด้วย ภาพบาดตาบาดใจที่ทั้งสองโอบกันขึ้นรถมันทำให้อคินเจ็บจี๊ดในใจจนต้องหันไปเตะกระป๋องน้ำอัดลมจนกระเด็นไปถูกหัวนักศึกษาที่เดินอยู่
“คุณอคินกลับบ้านกันเถอะ คุณอัคคีบอกว่าถ้าอีก10นาทีหนูพายยังไม่ถึงบ้านคุณอคินจะหมดสิทธิ์ในการรับส่งหนูพายนะคะ”
“ก็ได้ๆ”
The K
เคนตะเดินเข้ามาดูความเรียบร้อยของThe K ทำให้ตนรู้สึกว่าระบบการทำงานของพนักงานที่นี่มันยังไม่ดีเท่าไหร่ โปรโมชั่นที่ยูริโปรโมทก็ไม่เป็นที่ต้องการ ยิ่งกระแสตอบรับกลับมามันต่างจาก Setterland อย่างสิ้นเชิง
“เป็นไงบ้างคะเดินทางเหนื่อยไหม”
“นิดหน่อย ตอนแรกคุณโอตะจะเอาเครื่องบินมาส่งที่เกาะแต่พี่ค้านไว้ มันจะยิ่งใหญ่ไปหน่อย”
“ฮ่าๆ คุณตาโอตะก็แบบนี้แหละค่ะ ว่าแต่เรย์เป็นยังไงบ้างคะ ยูริไม่ได้ข่าวเรย์เลย”
“ตอนนี้ฝึกหนัก โดนทดสอบร่างกายทุกวันแต่เรย์เก่งมากนะ ตอนนี้10-1 สู้ได้สบายๆเลย”
พอพูดถึง10-1 มันทำให้ยูรินึกถึงวันที่คุณพ่อโดนรุมทำร้ายต่อหน้าเธอและแม่ เสียงร้องของเธอที่ตะโกนเรียกคุณพ่อยังก้องอยู่ในหู หยดน้ำตาไหลออกมาเองโดยที่เธอไม่รู้ตัว เคนตะจึงเช็ดน้ำตาให้เธออย่างอ่อนโยน
“ขอโทษค่ะ ความทรงจำมันไม่ค่อยน่าจำเท่าไหร่ ว่าแต่พี่เคนตะหิวไหมคะ ยูริกำลังปรับชั้นล่างให้เป็นโซนอาหารญี่ปุ่น ไปช่วยติหน่อยได้ไหม”
“ได้สิ”
ยูริพาเคนตะลงมาด้านล่างเพื่อดูโซนร้านอาหารแต่เคนตะกับรู้สึกว่ามันยังไม่ค่อยดึงดูดเท่าไหร่ อย่างแรกเลยเด็กเสิร์ฟหนวดเคราอย่างกับโจรใต้แบบนี้ใครจะเข้า
“ยูริพี่ว่าร้านสวยนะ ตกแต่งดีแต่...เด็กเสิร์ฟไม่ผ่านอย่างแรง เด็กเสิร์ฟพี่แนะนำให้เป็นผู้หญิงจะดึงดูดลูกค้ากว่า ไม่ใช่แค่ดึงเงินจากนักลงทุนแต่นักท่องเที่ยวก็สามารถเข้ามาทานอาหารได้”
“แต่ยูริไม่อยากให้ผู้หญิงมาเป็นเครื่องมือของพวกผู้ชายนี่คะ”
“ธุรกิจคนที่กล้าเสี่ยงมักได้เปรียบกว่าคนที่กลัวนะยูริ The K ทุกสาขาใช้ผู้หญิงเป็นตัวแปลในการทำงาน ยิ่งมีดาวเด่นมันยิ่งได้เปรียบ”
เคนตะพยายามอธิบายในมุมของนักธุรกิจและในมุมของผู้ชาย แม้ยูริจะไม่เห็นด้วยแต่เธอก็คิดไม่ต่างกันกับเคนตะเลย แบบนี้เธออาจจะต้องไปขอความช่วยเหลือจากหมออคิน เพราะการจะเอาผู้หญิงมาทำงานบนเกาะนี้ต้องผ่านการคัดและตรวจโรคจากหมออคินก่อน
วันต่อมา...
ยูริเดินเข้ามาในมหาลัยก็ถูกอาจารย์เจเจเรียกพบด่วน เพราะเมื่อวานเกิดเรื่องทะเลาะวิวาทแถมยังมีคนถ่ายคลิปไว้เป็นหลักฐานอีก เธอเดินเข้ามาก็พบแก๊งนกกระแตแต้แวดนั่งรออยู่
“ยูริเมื่อวานเธอทำร้ายร่างกายเดซี่ทำไม” เจเจถามถึงสาเหตุแม้ตัวเองจะรู้เรื่องจากอคินมาแล้วแต่ก็ต้องถามไถ่เพื่อให้ความเป็นธรรมแก่ทุกคน
“ฉันถูกขังในห้องน้ำค่ะ”
“พวกหนูเปล่านะคะอาจารย์”
“ตอแหล!” ยูริหันไปด่าจนอาจารย์ที่นั่งอยู่พากันตกใจ
“ยูริ!!” เจเจเค้นเสียงเพื่อให้ยูริระวังคำพูดของเธอ ตอนนี้ฝั่งเดซี่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ยอมยูริเองก็ไม่มีท่าทีจะอ่อนลงเลย
“พวกหนูไม่ยอมนะคะอาจารย์”
“แต่พวกเธอก็ไปขังยูริไว้ในห้องน้ำไม่ใช่เหรอ แบบนี้พวกเธอก็มีความผิดเหมือนกันถ้าจะให้ลงโทษก็โดนกันทั้งหมดนี่แหละ ถ้าไม่อยากโดนทำโทษก็เลิกแล้วต่อกัน แยกย้ายกันไปเรียนได้แล้วไป”
ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปเรียนแม้เดซี่จะรู้สึกไม่โอเคแต่เธอก็ต้องยอม ออกมาด้านนอกพะพายและธาราก็ยืนรอยูริด้วยความเป็นห่วง พอรู้ว่าเธอไม่โดนทำโทษก็ต่างโล่งใจ
“ว่าแต่คนเมื่อวานใครเหรอยูริ หล่อมากเลย”
“พี่เคนตะ คนสำคัญของฉันเองทำไมเหรอ”
“ปะ เปล่าไม่มีอะไรจ่ะ” เฮ้อคุณอคิน คนสำคัญนี่มันหมายความว่าไง แฟนเหรอ แบบนี้ต้องรีบส่งข่าว
อีกด้าน....
ทันทีที่อคินรู้เรื่องบุคคลสำคัญของThe K ก็ถึงกับอารมณ์เสีย แบบนี้ต้องไปเยือน The Kสักหน่อยแล้ว
"นายครับเสร็จงานจะกลับบ้านเลยไหม" เทียร์เดินเข้ามาถามเจ้านายที่กำลังนั่งคิ้วผูกโบว์อยู่คนเดียว
"ไป The K "
"ไปทำไมครับ ไปหาตีนอีกเหรอครับ"
"กูอยากไปทำความรู้จักกับบุคคลสำคัญของ The K หน่อย"
"ในฐานะอะไรครับ ไม่มีคำสั่งมาสักหน่อย" เทียร์ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย
"ในฐานะตัวแทนจากเฮียคีไงล่ะ!"
"เฮ้ออ เอาชื่อคุณอัคคีไปอ้างอีกแล้ว ครั้งนี้ผมไม่ขอร่วมชะตากรรมด้วยนะครับ!"
"ให้ลาหยุดได้1วัน"
"3ครับ ถ้าไม่ได้ผมไม่ทำ!"
"เออ 3ก็ได้" เดี๋ยวมึงก็รู้ว่า3วันมันไม่มีอยู่จริงหึๆ
- ผู้เขียน
