“พี่แซมรู้ไหมคะ ว่าที่ผ่านมาหนูดาก็เจ็บปวด เจ็บปวดหัวใจมากตอนที่มองหน้าพี่ที่นอนหลับสนิทในวันนั้น ต้องจากลาทั้ง ๆ ที่ยังรัก แค่คิดว่าจะไม่ได้เห็นหน้าหนูดาก็เจ็บปวดมากแล้ว ในทุก ๆ วันหากหนูดาไม่มีน้องซีนทุกอย่างคงแย่กว่านี้ ไม่เคยมีสักวันเลยที่จะไม่คิดถึง” คำพร่ำพรรณนาบอกในสิ่งที่อยู่ในใจ ยามห่างไกลคนที่รัก อกอุ่นที่ฉันนอนหนุนในยามนี้พร้อมอ้อมกอดชายคนรัก หลังจากกิจกรรมรักที่เพิ่งจบลง จากฝีมือที่ลูกสาวสุดแสบก่อไว้ให้ฉันรับผิดชอบ ห้องนอนที่เธอนั้นได้ครอบครองแต่เพียงผู้เดียวห้องรับรองกลับกลายเป็นรังสวาทหลังจากที่เราสองได้พบกันตั้งแต่ฉันเหยียบผืนดินประเทศไทยหลังจากที่ห่างหายไปนานหลายปี ...ชายคนรักกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นเมื่อเธอพูดจน ความอบอุ่น ความคิดถึง ซึ่งไม่ใช่แค่เธอที่โหยหาและเจ็บปวด เขาก็เช่นกันฉันรู้ดีเพียงแค่มองสบตา
“ครับพี่รู้ หกปีที่ผ่านมาไม่มีวันไหนที่ไม่คิดถึง ทุกวันที่เฝ้ารอว่าเมื่อ
