“ไม่นะ....” มิล่าส่ายหน้า แค่ความรู้สึกฉุนเฉียวที่มีอยู่ก็แทบทนไม่ไหวแล้ว ทำไมเขาพูดแบบนี้ออกมาอีก
“เคเรนด์ ฉันปวดหัว” ดวงตาคู่สวยคลอไปด้วยน้ำตา เธอเอื้อมมือขึ้นจับต้นแขนแกร่งของเขา เมื่อครู่เขาไม่พอใจเรื่องเลื่อนงานแต่งของเธอ ทว่าหากไม่เลื่อนเขาก็จะยังวอแวเธอไม่หยุด
“ฉัน...อยากไปหาหมอ” หญิงสาวยกมือขึ้นปาดน้ำตาเมื่อไม่เห็นว่าเขาจะว่าอย่างไร คาลเวิร์ตไม่ให้เธอออกไปไหนมาไหนอยู่แล้ว เธอจะไปได้ก็ต่อเมื่อมีเขาไปด้วย ซึ่งอย่าว่าแต่โรงพยาบาลเลย หน้าบ้านเขายังไม่อยากให้เธอไป
ขณะที่เคเรนด์มองหญิงสาวด้วยใจที่สั่นไหว เธอมือสั่นอย่างเห็นได้ชัด วิลเลี่ยมบอกว่าเธอได้รับยาในปริมาณที่มากพอให้เธอเสพติดมัน ทว่าระยะเวลาที่เธอเสพมันสามารถหายเองได้
“เคเรนด์ ฮึก” หญิงสาวสัมผัสได้ถึงการเต้นอย่างรุนแรงของหัวใจตัวเอง ขณะเดียวกันที่เหงื่อเม็ดเล็กเริ่มผุดที่หน้าผากมน สีหน้าของเธอซีดเซียวไร้สีสันทำให้มาเฟียหนุ่ม
