บทที่ 17 เด็กหลอดแก้ว

2113 คำ

สภาพของมิล่าโทรมอย่างเห็นได้ชัดเธอไม่สดใสเหมือนเมื่อก่อน อาทิตย์กว่าแล้วตั้งแต่ที่เธอได้รับสารเสพติดเข็มแรก “จะพาฉันไปไหนเคเรนด์ ฉันเหนื่อย” หญิงสาวรู้สึกไม่กระปรี้กระเปร่าเธออยากนอนอยู่กับที่เสียมากกว่า เขาพาเธอไปเจรจาธุรกิจเมื่อวานตั้งนานสองนาน ไม่นึกว่าวันนี้จะต้องไปทำงานอีก “เป็นอะไร” เคเรนด์ว่าพร้อมกับยกหลังมือขึ้นหมายจะอังหน้าผากเล็ก ทว่าเธอก็ยกมือขึ้นห้ามเสียก่อน “เลิกทำแบบนี้สักที” เธอเบือนหน้าหนี เขาจะมาดูแลเอาใจใส่เธอทำไมในเมื่อเป็นคนยัดเยียดยานรกให้เธอเอง มิล่าหลับตาลงเพื่อหนีความจริงที่ว่าเธอต้องการยาอีก “ฉันจะพาเธอไปกินข้าว” “_” “มิล่า...” ไม่มีเสียงตอบรับ ก่อนที่มาเฟียหนุ่มจะชะโงกหน้าไปมองใบหน้าเล็กของเธออีกทางด้านหนึ่ง ซึ่งก็เห็นว่าเธอหลับไปแล้ว เห็นอย่างนั้นฝ่ามือหนาก็ยกขึ้นสัมผัสเบา ๆ ที่หน้าผากเล็กของเธอทันที ตัวของเธอปกติและไม่ได้มีไข้อย่างที่คิด หรือว่าเธอจะอยากย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม