ตอนที่ 12

1297 คำ

ตอนที่ 12 “ต้องรอดขอรับ” เขามั่นใจ คิดว่าพรุ่งนี้เช้า พวกเขาจะออกจากที่นี่ไปได้แน่ ๆ ท่านรองหรือหวังอ้ายเทียนควบม้ามาถึงที่เกิดเหตุ เห็นเพียงรถม้านั่นนอนอยู่ข้างทาง ในสภาพที่ดูไม่ได้ สีหน้าของเขามีแต่ความตึงเครียด เร่งควบม้ามาตามทาง หวังจะเจอกับนาง “หลินเอ๋อร์ พี่ขอโทษ รอพี่นะ พี่กำลังไปช่วยเจ้า” กลุ่มโจรป่า ตั้งหลักรอดักสองคนที่หนีเข้าไปด้านในนั้น พวกมันเฝ้ารอให้เหยื่อออกมา ไม่มีใครเข้าไปในนั้นได้เกินสองวันหรอก เพราะข้างในป่าทึบนั้นมีสัตว์ป่าที่ดุร้ายอยู่มากมายนัก ถึงแม้ว่าจะใกล้ตัวเมืองหลวงก็ตามที แต่ตรงนี้เป็นป่าทึบมีภูเขาโอบล้อมเอาไว้ และยากต่อการค้นหา “นี่เจ้าว่าพวกมันจะตายหรือไม่ ข้าฟันถูกแขนเจ้านั่นด้วย” ชายชุดดำโอ้อวดที่ตนเองใช้กระบี่ฟันเข้าที่แขนของเจ้าหนุ่มคนนั้น ป่านนี้เลือดคงจะไหลหมดตัวแล้วกระมัง “รอดูพรุ่งนี้ก็รู้แล้วล่ะน่า ข้าอยากจะได้ตัวนางคนนั้นนัก งดงามไม่น้อย แถมย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม