ตอนที่ 18
อีกอย่างทำอย่างไรนางก็มิใจอ่อนสักคราเขาเพียงแค่หวังให้นางใจอ่อนลงบ้าง และที่เหลือเขาจะพิชิตใจของนางเอง
แม้ว่ายังไม่อาจจะลืมความรักที่ไม่สมหวังไปได้ แต่ก็ไม่อาจจะทำให้สตรีอีกนางเสียใจและมีมลทินติดตัว โดยที่เขาเพิกเฉยและไม่มีความรับผิดชอบ
“เพราะท่านมันป่าเถื่อนเช่นนี้อย่างไร ข้าเกลียดท่าน” ฟางหลินเอ่ยขึ้นดวงตาของนางมิอาจจะฝืนน้ำตาที่มันกำลังไหลลงมา
“หลินเอ๋อร์ พี่ พี่” เมื่อเห็นน้ำตาของนางไหลลงมาที่แก้มอยากจะเข้าไปกอดปลอบโยนนางนัก อยากจะเข้าไปเช็ดน้ำตาให้นางเหลือเกิน แต่ดูจากสายที่ไม่พอใจนั่นเขาจึงไม่กล้าที่จะเข้าไปใกล้นาง
“ข้าขอพูดกับท่านเอาไว้ตรงนี้ หากท่านยังดื้อดึงต่อไป ข้าจะหนีท่านไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ ข้าไม่ต้องการเจอท่านอีก โปรดออกไปเสียอย่ามาทำให้ข้าเจ็บปวดอีกเลย
ข้าเจ็บจนพอแล้ว พี่ชาย ได้โปรดถือว่าข้าขอร้องท่านล่ะ” ฟางหลินสะอื้นไห้จนตัวโยนน่าสงสารนัก
ท่านรอ
