อย่าหน้าไม่อาย

2347 คำ

วันรุ่งขึ้น ปืนใหญ่ตื่นแต่เช้าเพื่อออกมาหาของกินไปให้คนเมา เมื่อได้ของที่ต้องการก็รีบขับรถกลับบ้าน ไม่อยากปล่อยให้เธอนอนอยู่บ้านคนเดียวนานๆ เป็นห่วงนั่นแหละ เขายอมรับว่าทุกวันนี้ เป็นห่วงเธอยิ่งกว่าใครทั้งนั้น ผู้หญิงอะไรขยันหาเรื่องให้ห่วงได้ตลอด ปืนใหญ่ขับรถใกล้ถึงบ้านแล้ว แต่เหลือบไปเห็นว่ามีคนที่คุ้นเคยเดินวนไปมาอยู่หน้าบ้านของเขา ตัดสินใจจอดรถก่อนถึงบ้าน เพราะไม่ต้องการให้ผู้หญิงคนนั้นรู้ ว่าบ้านที่เธอเดินวนไปมาเหมือนหาอะไรสักอย่าง คือบ้านของเขา ม่านไหมเดินวนอยู่หน้าบ้านที่ได้ข้อมูลมาจากคนรู้จัก มั่นใจว่าที่นี่คือบ้านของปืนใหญ่ที่เธอไม่เคยมาเลยสักครั้ง เพราะก่อนหน้านั้นเดินไปถามคนในละแวกนี้แล้วได้ความว่า เคยพบเจอเขาเข้าออกบ้านหลังนี้บ่อยๆ เธอเลยมั่นใจ ต้องการมาเจอเขา ต้องการทำให้เขาเปลี่ยนใจเรื่องแต่งงานให้ได้ ภายในบ้านหลังใหญ่ น้ำฟ้าตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกเวียนหัว แต่ก็ไม่ได้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม