หลุมพรางรัก

ตอนที่ 2 บทนำ

บทนำ

♡♡♡♡♡☆☆☆☆♡♡♡♡♡

>>>>>บ้านคุณาศิริวัตน์

”คุณแม่ไม่ได้ออกไปไหนเหรอครับ”ลูกชายคนเล็กของบ้านที่เพิ่งเดินเข้ามาในตอนเกือบเที่ยงของวันเห็นคุณแม่นั่งทำหน้าบอกบุญไม่รับเมื่อเห็นตัวเองเดินเข้ามา เลยถามเสียงอ่อนอ้อนผู้เป็นแม่อย่างอย่างเอาใจ เพราะทุกครั้งที่ลูกชายคนนี้กลับมาบ้านในเวลาเกือบทุก ๆวันหยุดสุดสัปดาห์ที่เขาทำแบบนี้

“ธีรา เมื่อวานธีราใช้เงินไปกับอะไรตั้งมากมายขนาดนั้น เอาไปปรนเปรอผู้หญิงหน้าด้านหิวเงินพวกนั้นอีกแล้วใช่ไหมฮึ”ทันที่ที่ลูกชายคนเล็กก้าวเข้ามาในรับแขกของบ้าน

เสียงติดจะหงุดหงิดของคุณหญิงอาภาแม่ของธีรากรพูดขึ้นมาเสียงดังโวยวายกับการใช้ชีวิตของลูกชายที่ไม่มีเป้าหมายในชีวิต คอยสร้างแต่ความกังวลใจและไม่สบายใจให้กับเธอเว้นแต่ละวัน

“โถ่คุณแม่ครับ แค่ซื้อของนิดหน่อยเอง”ธีรากรตอบคนเป็นแม่อย่างไม่รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรที่มันผิดเลยแม้แต่น้อย

“เงินเป็นล้าน ๆ มันไม่นิดหน่อยเลยนะธีรา ลูกจะใช้ชีวิตตามใจตัวเองอยู่แบบนี้ไม่ได้นะ นี่ลูกคิดอะไรกันอยู่นะ แม่ละปวดหัวกับลูกจริง ๆ ”คุณหญิงอาภาไม่รู้จะหาคำไหนมาพูดให้ลูกชายคนเล็กของเธอได้สำนึก ถ้าไม่นับเรื่องใช้เงินกับเรื่องผู้หญิงคุณหญิงอาภาก็ไม่ต้องห่วงเรื่องอะไรอีกแล้วสำหรับลูกชายคนนี้ของเธอ

“มันก็ซื้อความสุขให้กับผมนะครับคุณแม่ คุณแม่อย่าบ่นเลยนะครับ เดี๋ยวแก่เร็วน๊า ขอแค่ซื้อความสุขให้ตัวเองเป็นครั้งคราวก็แค่นั้นเองไม่ได้เหรอครับ นะครับ คุณแม่”ธีรากรพูดพร้อมเดินเข้ามากอดคุณหญิงอาภาที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ คลอเคลียร์ที่ไหล่คุณหญิงอาภาอย่างกับลูกแมวอ้อนเจ้าของ

“ทำไม่ลูกไม่รู้จักโตซักทีนะ ไม่เหมือนพี่ธารา พ่อกับแม่ก็เบาใจ พี่เขาก็มีครอบครัวที่มีความสุขไปแล้ว”คุณหญิงพูดถึงลูกชายคนโตที่ไม่เคยทำอะไรให้ต้องหนักใจเลย ช่างแตกต่างกันเหลือเกินกับลูกชายคนเล็ก

“ผมโตแล้วนะครับ 34 ปีแล้วนะผมรู้เสมอว่าผมทำอะไรอยู่ คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ”

“แต่แม่ว่าลูกควรจะเลิกใช้ชีวิตแบนี้ได้แล้วนะ ลูกควรจะมีครอบครัวได้แล้ว”ถ้าลูกชายคนเล็กของเธอเป็นฝั่งเป็นฝา คุณหญิงอาภาคงสบายใจกว่านี้ ที่มีคนมาคอยควบคุมดูแลลูกชายคนเล็กของแทนเธอ

“ผมยังไม่อยากมีใครนะครับ ผมยังรักชีวิตอิสระของผมอยู่ ผมไม่สามารถดูแลและให้ความสุขกับชีวิตครอบครัวแก่ใครได้หรอครับ”

“เพื่อนแม่มีลูกสาวหลายคนเลย เดี๋ยวแม่นัดทานข้าวให้ เผื่อธีราของแม่จะถูกใจใครซักคน”

“ถ้าผมพร้อมมีครอบครัวเมื่อไหร่ ผมจะพิจารณาลูกสาวเพื่อนคุณแม่ก็แล้วกันนะครับ”

“ตามใจแม่ซักครั้งนะธีรา แค่นัดทานข้าวเอง ลูกคุณหญิงเพื่อนแม่มีแต่น่ารัก การศึกษาดี มารยาทงาม ชาติตระกูลสูงส่ง เหมาะกับลูกชายคนเล็กของตระกูลที่สุด”คุณหญิงอาภาพยายามเกลี้ยกล่อมหว่านล้อมธีรากร เผื่อลูกชายเธอจะยอมใจอ่อนบ้าง

“ผมอยากอยู่กับคุณแม่มากกว่านี่ครับ ผมไม่รีบหรอกครับ”ธีรากรก็ยังคงกอดคลอเคลียร์แม่อย่างเอาใจ พูดอ้อนคุณหญิงอาภาเสียงหวาน ธีรากรค่อนข้างจะสนิทกับแม่มาก ส่วนธารากรเป็นลูกคุณพ่อที่ได้ตามสั่งคุณพ่อทุกอย่าง ผิดจากธีรากรที่คอยขัดใจคุณพ่ออยู่เรื่อง อาจจะเป็นเพราะถูกเลี้ยงตามใจมาตั้งแต่เล็กเลยเป็นปัญหาตกค้างมาจนอายุปูนนี้แล้วก็ยังแก้ไม่หาย

》》》》》♡☆♡《《《《《

>>>>>มหาวิทยาลัย AAU

>>>>>ช่วงปิดเทอม

“กัสพรุ่งนี้กูต้องเดินทางไปต่างจังหวัด ไปสัมภาษณ์งานที่บริษัทในจังหวัดชลบุรี ระยอง แถวนั้นโรงแรมเยอะน่าจะมีซักทียินดีรับเด็กฝึกงานอย่างพวกเรา”ทรีเพื่อนสนิทของของกัสบอกกับเพื่อนในกลุ่มเพราะช่วงปิดภาคเรียนนี้ เป็นเวลาที่ให้นักศึกษาปี 4 คณะบริหารออกหาสถานที่ฝึกงานด้วยตนเอง

“กูก็มีสัมภาษณ์เหมือนกันประมาณ 2 ที่ เพราะกูอยากได้ที่ที่เขาจ่ายเงินค่าแรงสูง ๆ ด้วยเพราะช่วงฝึกงานกูจะขาดรายได้ไม่ได้ เพราะแม่กูจะทำงานหนักกว่าเดิมไม่ได้แล้ว”กัสที่ไม่อยากเพิ่มภาระให้แม่ เดี๋ยวเขาก็จะเรียนจบแล้วเหลือแค่ฝึกงานกับเรียนอีกไม่กี่หน่วยกิต เขาก็จะสามารถออกมาหางานทำ มีเงินเดือนที่มั่นคง น่าจะพอดูแลแม่และน้องของเขาให้ไม่ต้องทำงานหนักแบบนี้

“กูก็จะไปต่างจังหวัดเหมือนกัน ไปกับไอ้ทรีแหละ อยากเที่ยว”แคร์เพื่อนสนิทอีกคนที่เป็นผู้หญิง เป็นเด็กกรุงเทพที่อยากไปหาประสบการณ์ที่ต่างจังหวัด แต่เหมือนจะไปเที่ยวมากกว่านะ

“เอ้ย !! แคร์มึงจะไปเที่ยวบ้างก็ได้แต่ว่า เรื่องฝึกงานมึงต้องตั้งใจนะ อย่าไปเป็นภาระมันมากไอ้ทรี เดี๋ยวจะหาผัวฝรั่งไม่ได้นะ ฮ่า ฮ่า”กัสแอบแซวทรี เพราะเพื่อนในกลุ่มก็ไม่มีใครที่มีแฟนหรอก แต่ว่าทรีชอบทะเลเลยอยากไปฝึกงานที่นั่น ส่วนแคร์หาเรื่องออกนอกบ้านเป็นหลัก

“มึงก็แซวมัน ผัวไทยก็ให้มันได้ก่อนเถอะ หึ หึ”แคร์ทับถมทรอีกคน

“เออ สนุก เรื่องของกูน่ะสนุก ยังกับพวกมึงนี่เป็นปรมาจารย์ด้านความรักอย่างนั้นแหละ”ทรีได้ทีก็เอาใหญ่เลย

“จบ แยก กูต้องรีบกลับไปทำงานต่อ ไว้ค่อยคุยกันนะพวกมึง พรุ่งนี้ส่งข่าวกูด้วยนะ”

》》》》》♡☆♡《《《《《

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดด

โคร่มมมมมมมมมมมมมมมม

เสียงเบรกของรถยี่ห้อดัง ดังขึ้นเมื่อมีเด็กนักศึกษาคนหนึ่งจะข้ามถนนตรงหน้ามหาวิทยาลัย แต่กลับกลายเป็นว่าวิ่งตัดหน้ารถดีที่คนขับรถไม่ได้มาเร็วเท่าไหร่ และขอบคุณที่เขาเหยียบเบรกทัน ไม่งั้นคนโดนเฉียวได้อาการสาหัสกว่านี้แน่ ๆ คนที่ขับรถรีบวิ่งลงมาดูคนเจ็บพร้อมกับหญิงสาวที่ลงมาจากฝั่งตรงข้ามกับคนขับ

“น้องเป็นไงบ้าง ครับ”ชายหนุ่มที่ลงจากรถก็รีบมาจับประคองกัสนี่นั่งเจ็บอยู่ที่ถนน ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมนักศึกษาก็เลยไม่มาก ทำให้ไม่มีไทยมุงเท่าไหร่

“โอ้ย !! เจ็บนิดหน่อยครับ ผมขอโทษนะครับที่วิ่งตัดหน้ารถคุณ ผมรีบไปหน่อยครับไม่ทันระวัง”กัสที่รู้ว่าตัวเองเป็นคนผิดก็รีบขอโทษเจ้าของรถทันที มีแผลถลอกที่ข้อศอกกับปวดเมื่อยตามตัวเพราะแรงกระแทกจากการล้มอย่างไม่ทันตั้งตัว

“ไม่เป็นไร พี่ก็ต้องขอโทษเราด้วยที่ไม่ทันระวังเหมือนกัน ลุกไหวไหมครับ เดี๋ยวพี่พาไปโรงพยาบาลนะครับ”

“คุณธีราคะ น้องก็บอกว่าไม่เป็นอะไรมาก งั้นเราก็จ่ายค่าเสียหายเราก็ไปกันเถอะค่ะ นี่แกล้งเจ็บรึเปล่าก็ไม่รู้”หญิงสาวที่ท่าทางสวยสง่าที่ลงมาจากรถคันหรูพูดขึ้นเพราะเหมือนว่ากัสจะทำให้เธอเสียเวลามากไปแล้ว

“นี่คุณพูดอะไรแบบนี้ ก็เห็นอยู่ว่าน้องเขาเจ็บ”ธีรากรพูดด้วยเสียงไม่ค่อยพอใจกับสาวสวยที่มาด้วยเท่าไหร่

“ดาด้า ต้องรีบไปกองนี่คะ”ดาด้าพูดด้วยท่าทางออดอ้อน เพราะเธอก็ต้องรีบไปกองถ่ายเหมือนกัน

“ไม่ต้องหรอกครับ ผมไม่เป็นไร เชิญคุณตามสบายนะครับ”กัสไม่ได้อยากไปโรงพยาบาลซักหน่อย แผลแค่นี้สบาย ไกลหัวใจตั้งเยอะ

“ไม่ต้องได้ไง พี่ทำเราเจ็บ อย่างน้อยพี่ต้องพาไปทำแผลนะครับ”ธีรากรประคองกัสพาเดินไปที่รถ

“ไม่เป็นไรครับ ผมต้องรีบกลับไปทำงาน”กัสบอกเหตุผลที่เขาไปที่โรงพยาบาลกับธีรากรไม่ได้เพราะต้องรีบไปทำงานที่ร้านอาหาร

“ไปไม่ได้ก็ดีแล้วค่ะคุณธีรา นี่ค่าทำแผลและค่าทำขวัญ”นางแบบสาวยื่นเงินให้กับคนเจ็บ 3,000 บาท มันเป็นเงินค่อนข้างมากสำหรับกัส แต่เขาจะรับเงินได้ยังไงกันในเมื่อเขาไม่ได้เป็นอะไรมาก และกัสเองที่เป็นคนเดินตัดหน้ารถของธีรากร

“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ได้เป็นอะไร แค่พวกคุณไม่เอาเรื่องผม ผมก็ขอบคุณมากแล้วครับ”กัสพูดออกไปเพียงแค่นั้นเขาก็รีบเดินออกไปจากตรงนี้ทันที ไม่ใช่แค่ดาราสาวหรอกนะที่เสียเวลา เขาก็กลัวจะไม่ทันเวลาทำงานเหมือนกัน กัสเลยได้แต่โทรบอกผู้จัดการร้านว่าโดนรถเฉี่ยว ผู้จัดการก็เข้าใจและไม่ได้ว่าอะไร

“ดะ เดี๋ยวน้อง”ไม่ทันที่ธีรากรจะได้พูดอะไร กัสที่เดินออกมาด้วยความเร็วก็ไม่ได้ยินเสียงเรียกจากคนที่ขับรถชนแล้ว

“คุณไม่น่าทำแบบนั้นเลยนะดาด้า เขาจะหาว่าเราดูถูกเขานะ”ธีรากรพูดด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจกับการกระทำของหญิงสาวตรงหน้าเท่าไหร่

“ก็ดาด้าเห็นว่าน้องเขาไม่ได้เป็นอะไรมากนี่คะ ท่าทางเหมือนจงใจถ่วงเวลาเพื่อเรียกร้องค่าเสียหาย แต่ด้ารู้ทัน เลยไปไม่เป็นเลยไงละคะ คุณอย่าโกรธดาด้าเลยนะคะ ด้าทำเพื่อคุณนะะคุณธีรา”ดาด้าพูดเสียงหวานลื่นหู เพราะรู้ว่าธีรากรเหมือนจะเคือง ๆ เธออยู่และเกาะแขนคนขับรถซบอยู่อย่างนั้นจนถึงสถานที่ที่เธอต้องมาทำงาน

“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง ไว้เจอกันค่ะ”จุ๊บ ก่อนลงจากรถเธอก็หันมาหอมแก้มธีรากร

ธีรากรขับรถออกจากตรงนั้นอย่างไม่สนใจนางแบบสาวเท่าไหร่ มัวแต่ครุ่นคิดว่า ทำไมไม่ขอเบอร์ หรืออะไรก็ได้ที่ทำให้สามารถติดต่อน้องเขาได้ ที่ชื่อยังไม่รู้จักเลย โอกาสจะเจอกันอีกเมื่อไหร่ก็ไม่

'ธีราเอ๊ย มึงพลาดไปได้ไงวะ'

ธีรากรได้แต่ลูบผมตัวเองไปมาสองสามทีกับความสะเพร่าของตัวเอง โอกาสที่จะเจอกับน้องคนนั้นมันช่างดูเลือนลางซะเหลือเกิน เด็กอะไรน่ารักเป็นบ้าเลย

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧