ตอนที่14 ข้าเก่าเต่าเลี้ยง

798 คำ

ตอนที่14 ข้าเก่าเต่าเลี้ยง เสียงพึมพำสวดมนต์ดังแว่วเข้ามาในหูตั้งแต่หัวหน้าแม่บ้านเหยียบขึ้นมาบนบันไดขั้นแรก กลิ่นควันธูปฟุ้งคละคลุ้งไปทั้งเรือนจนกลายเป็นกลิ่นอันคุ้นชินไปแล้ว สำหรับผู้ที่ได้มาเยือนบนเรือนหลังนี้ เจ้าของเรือนนั่งอยู่หน้าโต๊ะหมู่บูชา สวมใส่ชุดขาวสะอาดตาเห็นเพียงแผ่นหลังเท่านั้น นางดาวนั่งรออยู่เงียบๆ ด้านหลัง กระทั่งคุณดวงสมรสวดมนต์ไหว้พระเสร็จ หล่อนจึงเอ่ยถึงเรื่องธุระของตน “วันนี้คุณท่านรู้สึกตัวสองสามรอบค่ะ ดิฉันจะมาเรียนให้คุณทราบ” คนฟังยังไม่ได้กล่าวอะไรกลับมามีเพียงสีหน้าที่แสดงถึงความวิตกกังวล “แม่ดาวต้องเพิ่มยาให้มากขึ้นกว่าเดิม” น้ำชาถูกรินใส่แก้วใบเล็ก ก่อนคุณดวงสมรจะยกขึ้นจิบหลังจากคอแห้งจากการสวดมนต์ภาวนา “จะไม่เป็นไรจริงๆ เหรอคะ” แม่บ้านสูงวัยถอนใจ “ฉันว่าแม่ดาวกำลังใจอ่อนนะ” คุณดวงสมรแสยะยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่ใช่ว่าใครก็จะพบเห็นโดยง่าย แม้นแต่คนรับใช้ใกล้ช

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม