ตอนที่19 ระเริงชู้
คืนเดือนมืดปรากฏเงาสูงใหญ่เดินลัดเลาะออกจากที่พัก ตรงไปยังกระท่อมกลางสวนซึ่งปลูกสร้างเอาไว้พักร้อนหลบแดดฝน ยามคนงานของบ้านเวียงฟ้าออกมาทำงานในช่วงเวลากลางวัน ทว่าคืนนี้กระท่อมหลังเล็กฝาผนังมุงด้วยใบจาก กลายเป็นจุดนัดหมายระหว่างชายหนุ่มกับใครบางคน นายจันทร์สาวเท้าเข้าไปใกล้กระท่อมหลังน้อยจนเห็นแสงรำไรจากกระเกียงเจ้าพายุ ชายหนุ่มมองสำรวจไปรอบๆ กระท่อม เมื่อเห็นแน่ชัดว่าไม่มีใครแอบซุ่มอยู่เขาจึงก้าวขึ้นบันไดไปอย่างเงียบกริบ
“จันทร์มาช้า รู้มั้ยฉันนั่งรอจนปวดเมื่อยไปหมด”
เสียงของหญิงสาวบ่นกระปอดกระแปด ใบหน้าสาวงอง้ำแสดงออกให้ชายหนุ่มรับรู้ว่าเจ้าหล่อนกำลังอยู่ในการแง่งอน
“ผมต้องดูให้แน่ใจก่อนครับ ว่าคนงานคนอื่นหลับนอนกันหมดแล้วผมจึงจะออกมาหาคุณได้” ชายหนุ่มนั่งลงข้างหญิงสาว ก่อนทั้งคู่จะโผเข้าสวมกอดกันแน่น
“ฉันคิดถึงจันทร์ใจจะขาดรอนๆ”
“ผมก็คิดถึงคุณปานวาดไม่น้อยไปกว่าก
