ตอนที่ 24 จำยอม

1166 คำ

โน้มกายเข้าหา นพรุจปรือตามอง ใบหน้าของคนรักเก่าอยู่ตรงหน้า ดวงตาพร่ามัว มือหนาคว้าไหล่บางไว้ แล้วหยัดกายนั่ง “โรส..” เสียงแหบพร่าบอก โน้มใบหน้าเข้าหา กุลทิราหลับตาลง ด้วยความเต็มใจ ริมฝีปากถูกแนบสนิท กายสาวถูกผลักดันให้ล้มลงบนฟูกหนา ตวัดเรียวแขนโอบรอบคอ ริมฝีปากลากไล้ไปตามเรือนร่าง มือกอบกุมทรวงงามบีบเคล้น ฉกชิมยอดบัวตวัดหยอกเย้า ลากไล้ลิ้นร้อนไปทั่วกายสาว ก่อนปลดเปลื้องอาภรณ์ออกจนหมด ตัวตนผงาด ความแข็งขืนทำเอาเขาขบกรามแน่น กุลทิราทอดสายตามอง แล้วยิ้มยั่วอีกฝ่าย อีกไม่นานเธอจะสมหวังแล้ว นี่คือสิ่งที่ปรารถนามาตลอด เรียวขาถูกจับแยก เขากดแทรกตัวตนเข้าหา ร่างบางสะท้านไหว โถมกายกอดเขาไว้แน่น “อ่า...” เสียงครางด้วยความพึงพอใจ สะโพกมนถูกยึดไว้มั่น กายแกร่งขยับเข้าออกเป็นจังหวะ คนใต้ร่างส่งเสียงครางลั่น ริมฝีปากกัดแน่น จังหวะเร่งเร้าทำเอาเธอส่ายหน้า ความเสียดเสียวพุ่งทะยาน “อ๊า! พี่รุจ กุลร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม