บรรยากาศทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบสงัดในทันใด คิมหันต์เบิกตาโตราวกับไม่เชื่อหูตัวเองเหมือนๆกับฉันที่ยืนแข็งทื่อไม่ต่างอะไรจากท่อนไม้ กำปั้นของคิมยังคงค้างเติ่งอยู่อย่างนั้นเหมือนกำลังตัดสินใจว่าจะต่อยดีไม่ต่อยดีนัยน์ตาสีมรกตของเขาฉายแววสับสนและงุนงง
“เอ่อ” ฉันยิ้มแหยๆก่อนจะลดมือคิมหันต์ลงเพื่อประคองสถานการณ์สุ่มเสี่ยง “สงสัยคงเมา”
ฉันว่าทั้งๆที่ในใจรู้ดีว่าไม่ใช่แหงๆ เพราะเมาไม่เมาอีตานี่ก็มึนเป็นกิจวัตรอย่างไม่แคร์สายตาชาวโลกเลยสักกะนิด ฮือๆ อยากเอาหัวกระแทกพื้นในโชคชะตา คนนึงบ้าเลือด ใจร้อน ขี้โวยวาย อีกคนก็มนุษย์ต่างดาว เข้าใจยาก ยังกับหนีคนบ้ามาเจอคนบวมยังไงไม่รู้ ปั้นหยาเพลียค่ะ
“เมาเมีย”
ถ้าจะย้ำขนาดนี้ เก็บปากไว้กินข้าวเถอะ คริส! TOT
“ไอ้เวรนี่!” คิมหันต์ตั้งท่าจะปรี่เข้ามาเอาเลือดหัวอีตาบ้าคริสออกอีกครั้ง แต่ก่อนที่กำปั้นจะสัมผัสใบหน้าหล่อๆของมนุษย์ต่างดาวก็มีเสียงหวานตะโกนขึ้น
