[The Ugly Duckling] รักหมดใจ : EP 8
1659 คำ
ตอนที่ 8
1 ปีต่อมา
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา
ฉันพยายามที่จะหลบเลี่ยงการพบหน้าพี่แมน ถ้าเขามาที่บ้าน ฉันก็จะไม่ลงมาข้างล่างเลย จะอยู่แต่ข้างบน
รอจนกว่าพี่แมนจะกลับไป หรือแม้แต่ในโรงเรียน ฉันก็จะพยายามที่จะไม่พาตัวเองไปเจอกับเขา ที่ฉันทำอย่างนี้ เพราะฉันอยากจะตัดใจ ไม่ให้ไปชอบเขาอีก เพราะฉันกลัวว่า..จะตัดใจ ทำใจไม่ให้ชอบเขาไม่ได้ ก็คนมันชอบมากนี่ เคยรู้จักไหมว่า..การรักหรือชอบใครข้างเดียว แล้วเขาไม่ได้ชอบเรานั้น มันตลกดี ที่เพ้ออยู่คนเดียว แล้วถ้ายิ่งเห็นเขากับผู้หญิงคนอื่น หัวใจเจ้ากรรมมันก็เจ็บจี๊ด..ถามว่า เขาคนนั้นจะรู้กับเราไหมนะหรือ ..ไม่เลยค่ะ ไม่เลย
[อยากจะเลิกชอบพี่แมนให้ได้สักที เป็นเอามากนะเรา เป็นเด็กที่แก่แดดเกินเด็ก]
พี่แมน เขาก็ยังเป็นเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ควงผู้หญิงหลายคน ไม่ซ้ำหน้า จนบางครั้ง ผู้หญิงเหล่านั้นมีเรื่องทะเลาะตบตีกัน เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ สุดท้ายไม่เห็นว่า..พี่แมน เขาคิดจะจริงจังกับใครเลยสักคน
พอปิดเทอม
พ่อกับแม่ให้ฉันมาเรียนพิเศษที่กรุงเทพฯ มันทำให้ฉันรู้สึกสนุกอยู่ในช่วงเวลาหนึ่ง ซึ่งมันทำให้ไม่คิดถึงพี่แมนเลย เพราะชีวิตเมืองหลวง มันช่างดูวุ่นวายดี คึกคัก จอแจ ยังสำหรับฉัน ฉันคิดว่า..เชียงใหม่น่าอยู่กว่าเยอะเลย
..นี่ก็กำลังจะเปิดเทอมแล้ว ในอีก 1 อาทิตย์ข้างหน้า และวันนี้ ฉันก็กำลังจะเดินทางเพื่อกลับไปเชียงใหม่ เพื่อเตรียมตัวไปโรงเรียน
เมื่อเครื่องบินแตะถึงพื้นสนามบินเชียงใหม่ ฉันรีบส่งไลน์หาเฮียทันที
Cherry: เฮีย น้องมาถึงแล้ว เฮียอยู่ไหน
First : เฮียอยู่สนามบินแล้วครับ
Cherry : น้องไปรอรับกระเป๋า แล้วเดี๋ยวออกไปนะเฮีย
Cherry : Okay
เมื่อรับกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ออกเดินออกมาก็เจอเฮียยืนรออยู่
“ว่าไงสาวน้อย โตเป็นสาวขึ้นนะเรา ไม่เจอแค่สองเดือนกว่า"
[ใช่เราเหมือนจะโตขึ้น สูงขึ้นมาหน่อย ผมก็ยาวขึ้น สวยขึ้นด้วยหรือเปล่านะ แบบว่าดูดีอ่า ชมตัวเองก็เป็นด้วยนะเรา]
“ก็เหมือนเดิมนะเฮีย ไปกันเถอะ กลับบ้านกัน คิดถึงเตียงนอนที่บ้านแล้ว"
“เดี๋ยวก่อน รอไอ้แมนมันก่อน มันก็มาไฟล์ทไล่เลี่ยกับเรานั่นแหละ จะได้กลับด้วยกัน นั่นไง มันเดินมานั่นแล้ว"
เราเห็นพี่แมนเดินมาไกล ๆ ดูหล่อ เท่ ออร่ามากกว่าเดิมซะอีก แต่งตัวก็อย่างเท่ เสื้อยืด แจ็คเก็ตยีนส์ กางเกงขาสั้น รองเท้าผ้าใบ ท่าเดินก็เท่
โอ๊ย!! อยากเดินควงแขนด้วย ที่พยายามหลบหน้า ไม่ได้ช่วยให้ลืมได้เลย กลับยิ่งคิดถึงเขามากเข้าไปอีก สงสารตัวเองจังเลยเชอรี่เอ๊ย! ความพยายามที่ทำมาทั้งหมด จบกัน
“ทางนี้เพื่อน" เฮียตะโกน
“ว่าไงไอ้เฟิร์ส คิดถึงว่ะเพื่อน"
“นี่ดีนะ น้องกูกับมึง มาไฟล์ทไม่ห่างกันมาก กูเลยรอมึงได้ จะได้กลับพร้อมกัน ที่จริงน่าจะนัดมาพร้อมกัน ก็น่าจะจบเรื่อง จะได้มีเพื่อนคุยด้วย"
ฉันถึงกับมองหน้าเฮีย พูดอะไรของเฮีย กลับมาพร้อมกับพี่แมนเนี้ยนะ ได้ไงอะ
“สวัสดีครับน้องเชอรี่ ไม่ได้เจอกันนาน น่ารักขึ้นเยอะเลย พี่แทบจำไม่ได้แน่ะ" พูดพร้อมยิ้มหวาน
“สวัสดีค่ะ"
ฉันทักเพียงสั้น ๆ ก็ไม่ได้เจอหน้าแบบนี้ มา 5 เดือน แล้ว เอาจริง ๆ นะฉันไม่อยากสบตาพี่แมนเลย เวลาจ้องตาเขาทีไร ฉันเหมือนโดนมนต์สะกดตลอด ฉันถึงต้องคอยหลบตาเขาไง
“รีบกลับกันเถอะเฮีย"
“กลับกันยังไง 3 คน แถมกระเป๋าอีก" ฉันถามเฮีย
เฮียไม่ได้ตอบอะไร แต่พอเดินไปถึงรถ ฉันถึงกับถึงบางอ้อ
“เชอรี่รู้แล้ว พ่อกับแม่เป็นห่วงที่เฮียขับมอร์ไซค์ เลยใจดีซื้อรถเก๋งให้ขับ ทีนี้ก็รับ-ส่ง สาวๆ ได้สบายเลยสิเฮีย แต่ถ้าลืมน้องสาวจะโดนดีแน่"
“ถ้าไอ้เฟิร์ส มันลืมน้องเชอรี่นะ เดี๋ยวพี่ไปรับ ไปส่งเองนะครับ"
“ไม่ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวสาวๆ พี่เข้าใจผิด ดีไม่ดี มาทำร้ายเชอรี่จะว่าไงคะ"
“ใครมันกล้าทำร้ายเชอรี่ พี่ไม่ปล่อยไว้สักคนแน่"
“จริงเหรอ พูดยังกับลิเกเนอะ!!" เชอรี่พูดประชดประชัน
“ไอ้คุณแมน นี่มึงไม่ได้คิดจะจีบน้องกูใช่ไหมวะ"
“ก็ไม่แน่หรอกนะครับไอ้พี่เฟิร์ส ถ้างั้นผมแมน ขอฝากตัวด้วยครับพี่"
“ไอ้นี่กวนตีนกูล่ะ ฮ่า ๆๆ"
นี่พวกเขากำลังพูดเล่นกันใช่ไหม คือ เชอรี่ งง ค่ะ อย่ามาเล่นแบบนี้ได้ไหม คนมันคิดจริงจังนะ
“เออ! ไอ้เฟิร์ส กูว่า พวกเรานัดเพื่อน ๆ จัดปาร์ตี้ฉลองเปิดเทอมกัน พรุ่งนี้เป็นไงวะ ..ที่บ้านกู" พี่แมนเสนอไอเดียขึ้นทันที
“เออ..เป็นความคิดที่ดีว่ะ งั้นนัดเลย "
“น้องเชอรี่ ก็มาด้วยนะครับ ชวนเพื่อนมาด้วยก็ได้"
“ไม่ดีกว่าค่ะ " ฉันตอบไป ทั้ง ๆ ที่ใจนั้น อยากจะไปด้วยนะ แต่ปากมันดันพูดไม่ตรงกับใจ
แต่ทำไม พี่แมนทำหน้าเหมือนอยากให้ฉันไปด้วย นี่ฉันคิดมโนไปอีกเข้าใช่ไหม?
เฮียขับรถมาส่งพี่แมน ที่บ้านก่อน เพราะบ้านพี่แมนเป็นทางผ่าน และก็อยู่ไม่ห่างจากหมู่บ้านของเราเท่าไหร่
“ขอบใจมากว่ะเพื่อน แล้วเจอกันนะครับน้องเชอรี่"
“ค่ะ" เราตอบไปสั้น ๆ เหมือนเคย
เมื่อมาถึงบ้าน..
“เย้...ถึงบ้านสักที น้องขอเอากระเป๋าไปเก็บก่อนนะเฮีย"
“อืม รีบเก็บนะเดี๋ยวพี่พาไปกินอะไรข้างนอก"
“ค่ะเฮีย ขอ 45 นาทีนะ น้องอยากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ ตัวเหม็นจะแย่"
45 นาที ผ่านไป..
“พร้อมแล้วค่ะเฮีย"
“นี่น้องสาวเฮีย สวยขึ้นไหม" เฮียแซวน้องอีกแล้ว นี่เราสวยขึ้นจริงอ่ะ
“นี่เฮียเพิ่งจะสังเกตเหรอ.. ไปกันได้แล้ว หิวแล้ว ๆ"
“เฮียไปรับเฟิร์นก่อนนะ และก็ไอ้แมนด้วย"
“ไอ้เราก็คิดว่าเฮียใจดีกับน้อง เชอะไปรับแฟน"
เมื่อถึงบ้านเฟิร์น
“เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ ไม่ต้องมามองหน้าเลยรู้หรอกนะ" เฮียส่งสายตาไล่ให้เราไปนั่งด้านหลัง
“ขึ้นมาเลยครับเฟิร์น "
“ค่ะ อ้าวน้องเชอรี่ กลับมาเมื่อไหร่"
“เพิ่งมาถึงเมื่อตอนเที่ยงค่ะ"
“ต่อไปก็ไปรับไอ้แมนมัน"
เมื่อพี่แมนออกมา เฮียลดกระจกรถลง
“ข้างหลังเลยมึง"
พี่แมนเปิดประตูรถ ขึ้นรถมานั่งใกล้ฉัน ฉันนี่นั่งตัวแข็ง ๆ และไม่กล้ามองหน้าเขา
“น้องเชอรี่ ทำท่าเหมือนกลัวพี่นะ"
“เปล่ากลัวนี่คะ"
“แล้วทำไมไม่มองหน้าพี่"
“อือ.. มองหน้าแล้ว พอใจยังคะ แล้วพี่แมนยิ้มอะไร ห้ามยิ้มแบบนี้นะ"
“ทำไมล่ะครับ"
อีพี่แมนบ้า มาทำตาหวาน หรือฉัน ให้ฉันมโนคิดไปเองอีกแล้ว
“กินอะไรดีครับเฟิร์น"
“อะไรก็ได้ค่ะ"
“เฮีย ร้านประจำไง"
“ไอ้แมน มึงว่าไง ช่วยออกความคิดเห็นหน่อย"
“กูว่า ร้านที่น้องมึงแนะนำก็น่าสนใจนะ"
“งั้นจัดไป "
เมื่อถึงร้านอาหาร และทุกคนก็สั่งอาหารกินกันจนอิ่มเรียบร้อยแล้ว
“เฮีย เชอรี่ว่า เราไปเดินเล่นตลาดคนเดินกัน ไปไหมพี่เฟิร์น "
“พี่ว่าก็ดีนะ"
“ตามใจสุภาพสตรีละกัน" เฮียพูดเสริม
เฮียนี่โคตรจะตามใจพี่เฟิร์น สงสัยจะรักมากคนนี้ แต่พี่เฟิร์นก็ดูน่ารักดี และนิสัยดีมาก ถ้าเฮียปล่อยให้หลุดมือไป ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วล่ะ
เมื่อไปถึงตลาดคนเดิน ซึ่งคนเยอะมาก ฉันจึงขอเฮีย เพื่อแยกไปเดินคนเดียว ส่วนเฮียก็ไปกับพี่เฟิร์น และนัดเจอกันที่จุดนัดพบ อีพี่แมนนะรึ ไม่รู้หายไปไหน ส่วนฉันก็เดินดูของแบบชิว ๆ
“ขอพี่เดินด้วยคนนะครับ เดินคนเดียวมันเหงา"
พี่แมนนี่เอง คงไม่ได้แอบตามฉันมาหรอกนะ นี่ถ้าสาว ๆ ของพี่แมนเห็น ก็คงเป็นเรื่องแน่
“เชอรี่ระวัง! " พี่แมนฉุดแขนฉันหลบรถ ไม่อย่างนั้น ฉันคงโดนรถมอร์ไซค์ชนแน่ ซึ่งฉันก็ตกใจมาก
ตัดภาพมาตอนนี้ค่ะ ฉันซึ่งอยู่ในอ้อมแขนของพี่แมน และกลิ่นหอมจากตัวพี่แมน บวกกับกลิ่นของน้ำหอมจากตัวพี่เขา ชวนฉันเคลิ้ม ไม่อยากออกจากอ้อมแขนอันอบอุ่นนี้เลย
“ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ ต้องระวัง รู้ไหมครับ" พี่แมนพูดด้วยความเป็นห่วง ทั้งสายตาก็ดูจะห่วงมากด้วย
“ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะพี่แมน แต่ช่วยปล่อยเชอรี่ได้ไหมคะ"
“อ้อ! พี่ขอโทษครับ ถ้างั้นก็จับมือพี่ไว้นะ จะได้ปลอดภัยนะครับ"
แล้วพี่แมน ก็ถือวิสาสะ จับมือฉันไว้แน่น ทั้ง ๆ ที่ฉันยังไม่อนุญาตเขาเลย บ้าจริง นี่เขาหลอกจับมือฉันหรือเปล่านะ คนต้องเป็นแฟนกันไหมที่เดินจับมือกันน่ะ งง นี่คืออะไร???? ทำไมต้องจับมือฉัน ให้ฉันคิดมากด้วย
**********************
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ
- ผู้เขียน
