“พ่อที่ทำหน้าที่พ่อทุกอย่างให้เด็กคนหนึ่งทั้งที่ไม่ใช่ลูกตัวเอง”
ฉันเหลือบมองเสี้ยวหน้าด้านข้างพี่โตด้วยความตกใจ ซึ่งเขาไม่ได้มองกลับมาหรอก แต่กำลังทอดสายตาไปยังเด็กชายคนที่เดิมที่อ้างว่าเป็นลูก
พี่โตไม่ได้พูดหรือไม่ตอบอะไร จนคุณยายนั่นเอ่ยถามออกมาเอง
“แล้วแม่หนูคนนี้ล่ะเป็นใคร แฟนเหรอ?”
“ครับ” นั่นเลยทำให้คนตัวใหญ่ยอมตอบ คราวนี้คุณยายไม่ได้พูดอะไรอีก ท่านเลือกที่จะเงียบ กลับกันพี่โตจึงเป็นคนพูดเอง “ผมขอเวลาอีก 3 เดือน ถ้าทำทุกอย่างเสร็จแล้ว ผมจะมารับออโต้ไปอยู่ด้วย”
“ก็เอาสิ งั้นแม่ไปจัดการกระดาษหลังบ้านก่อน มีอะไรก็เรียกแล้วกัน”
“ครับ” สิ้นเสียงรับคำ คุณยายก็ลุกออกไปจากแคร่โดยมีสายตาพี่โตมองตามไป ส่วนฉันก็ได้แต่นั่งนิ่ง เงียบมองไปยังเด็กชายตัวน้อย เพราะไม่รู้จะพูดอะไร ที่รับรู้มีแค่เรื่องที่คนทั้งคู่คุยกัน โดยเฉพาะกับเรื่องที่พี่โตจะพาเด็กคนนี้ไปอยู่ด้วย
“ยังตกใจอยู่หรือเปล่า?” แต
