‘โตเป็นคนเข้ากับคนยากส้มจี๊ดก็รู้ ใครสักคนที่เข้าหาโตจนเขายอมเล่นด้วยถึงขั้นนอกใจพี่...มันต้องหน้าด้านไม่ธรรมดา...’
หน้าฉันมันชาไปหมด ไม่รู้ว่าควรจะตอบโต้คำพูดของพี่การ์ตูนกลับไปอย่างไรดี ปฏิเสธก็ทำได้ไม่เต็มปากแต่จะยอมรับเลยมันก็ดูจะหน้าด้านเกินไปหน่อย
กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเลย...
“ผู้หญิงสมัยนี้นี่แปลกเนอะ รู้ทั้งรู้ว่าเขามีเมียแล้วก็ยังยุ่ง นอกจากหน้าด้านแล้ว พี่ไม่รู้เลยจริงๆ ว่าควรจะด่าผู้หญิงพรรค์นั้นว่ายังไง...”
“ค่ะ” ฉันรับคำกลับไปก็จริง แต่มือกลับเริ่มกำสายห้อยชิงช้าแน่นขึ้น เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังถูกถ้อยคำพวกนั้นเล่นงานอย่างหนัก
หนักเสียจนไม่กล้ามองหน้าคนที่กำลังพูดเลยแม้แต่นิด
“อีพวกเมียน้อยที่ชอบยุ่งกับสามีชาวบ้านเนี่ย มันมีความสุขมากขนาดไหน ถึงได้กล้าลดตัวทำสันดานแบบนั้นได้ ทั้งที่พี่ก็ไม่เคยไปแย่งของของใคร ทำไมถึงต้องมาแย่งของของพี่ด้วยก็ไม่รู้... ”
“...” น้ำเสียงของเธ
